İşe yaramaz fesat insan kimdir? Her oturduğu mecliste kim ne yapmış, kim ne konuşmuş, kimin hataları olmuş onu insanlara rapor eden insandır. Bu tipolojiler, kitap okumazlar, okuyanları eleştirirler, başarılı olmazlar, olanları eleştirirler. Davet yapmayı beceremezler, davet yapanları dilleriyle zehirlerler. İşte bunlar virüs gibidir önce hayatınıza girerler bir kuluçka dönemi yaşarlar sizleri tanımak için daha sonra bütün zehirlerini ve pisliklerini hem ruhunuza hem hayatınıza yayarlar. Kendinizi virüslerden korumak için mü'minlerden ayrılmayın, ayrılmayın ki bağışıklık sisteminiz bu virüsler tarafından çökertilmesin.
Hasenat/Psikorukye
“Her birimiz hiç durmadan bir (kendine ait) rolü ya da birçok rolü ya da akla gelebilecek bütün rolleri, ne için (ya da kimin için) öğrendiğimizi bilmeksizin öğreniyoruz. Bu prova sahnesi başlı başıma bir azap ve hiç kimse bu sahnede olup bitenleri zevk olarak görmüyor.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okuyor
RİSALE-İ NUR’UN İÇYÜZÜ) ABDULLAH TEKHAFIZOĞLU
İbn Kayyım el-Cevziyye, İgasetu’l-Lehfan fi Mesayidi’ş-Şeytan adlı eserinde
der ki:
Peygamberlerden başkaları, şahsî düşüncelerinde ve ilhamlarında hata da ederler,
isabet de. Onların zan ve ilhamları, düşünceleri ve hatıraları
80, Allah’ın kulları için delil ve
hüccet niteliği taşıyamaz.
Allah’ın ilhamına mazhar olanların sadatı, ashab-ı
gecenin tuzlu tadı
“Bir kitap kahramanı olsam yazar beni nasıl anlatırdı?”
Bu soru sessiz gözyaşlarımın arasında birden aklıma düşüverdi. Bazen öyle yapayalnız, öyle küçücük hissediyorum ki kendimi; bir kitap karakteri olsaydım sanki varlığım daha çok anlam kazanırdı gibi geliyor. Bilmem… Var olmanın dayanılmaz sancısı beni sanrılara itiyor belki. Kendimi çok ahmak, budala, ikiyüzlü, kötü kalpli, bir kitabın kötü karakteri yaptığım çok oluyor. Aslında o kötü diye nitelendirdiğimiz karakterlerden bir parça iz yok mu hepimizde? Ve iyilerden? İşin içine herkesi katarak vicdanımı hafifletmektir belki de amacım. Çünkü insan bir kitabı okurken en çok iyi karakterle bağdaştırır kendini, kendinden parçalar görmek istercesine okur onu. Hepimiz vicdan mahkemelerimizde temize çıkmak istiyoruz bir bakıma. Oysa başkalarının mahkemesinde çoğu zaman hüküm bile giymişizdir. Öyleyse kimin kürsüsü daha adaletli?..
Hanife