İyi niyeti ve nezaketi aptallık olarak adlandırmanıza kendi adıma kızmıyorum artık. İnsan alışık olmadığı muamelenin şımarığıdır sizi de anlamak lazım hayatınız boyu sizi belli ki kimse sarmamış, kandıranı, aldatanı başınızın üstüne koymuşsunuz. Sizi pamuklara sarmak kimin haddine..
Her şeyi biliyorum ve görüyorum çoğunuzu da cebimden çıkarırım dolayısıyla iyiliğimi enayilik bilmeniz kendi zekanızı baz alarak yaptığınız bir şey olduğu için gerçekten sinirlenmiyorum. Yarım aklınızı tam saymak sizi de bir sorumluluğa sokuyor. Alışık olmamakta haklısınız.
Medet Ya Seyyidi Sultan Ya Ebu Turab?
Zerreye nispettir hayat, derya içinde kaybolan balık misali, gözler kendi karanlığında kendini arar, yaşam insana ağlamaklı bakar, gönüller umutsuz yatar. O an dudaklar arasında bir sözcük dökülür, yetmez mi ey yüce olan Allah?ım, yetmez mi ?
Geceye bir kadın çığlığı düşerse, yerin altında bulunan dünya hazineleri kendilerinden ar edermiş. Bir
Bismillahirrahmanirrahim
" أدبني ربي فأحسن تأديبي "
Rasulullah sav. Geçmişini ve geldiği noktayı şöyle bir gözden geçirir ve şöyle buyurur:
“Beni Rabbim Terbiye Etti, terbiyemi de pek güzel kıldı.”
(Süyûtî, Câmiu’s-Sağîr, I, 12)
Şöyle bir zihninizde canlandırın onun yaşadıklarını; kimsenin tahammül edemeyeceği sıkıntılarla dolu
Hey Joe!
biliyorsun sen bunu
en son duyulan ayak sesi ve üzrine kapanan demir kapı
çıkıyor musun bu sefer, yeniden mi giriyorsun içeri
anlaşılmıyor şarkıdan
anlaşılmıyor joe
gençliğimizin polisiye günleri
kendi romanlarımız içinde uydurduğumuz adlar
sanki o romanlar sahi de yaşadıklarımız yalan
unuttuğum adların gece
ÖMÜR HANIMLA GÜZ KONUŞMALARI
...Ve güz geldi Ömür hanım. Dünya aydınlık sabahlarını
yitiriyor usul usul. İnsanın içini karartan bulutların seferi var
göğün maviliğinde. Yağmur ha yağdı ha yağacak. İn-
cecik bir çisenti yokluyor boşluğunu insan yüreğinin.
Hüznün bütün koşulları hazır. Nedenini bilmediğim bir
keder akıyor damarlarımdan.
Bunu Nurdağı Yolunda, büyük depremi yasadiktan sonra yazıyorum.
Unutmak mümkün değil, lakin bu şokla neyi ne kadar hatırlayacağımı bilmediğim için yazıyorum. Eğer hayatta kalırsam bunlari hatırlamak için yazıyorum.
Wp den gelen ölüm listelerini alıp, arasında tanıdığım var mı ya da kaç tanıdık var diye okudunuz mu? Hastanelerde ailelerine ulaşılamayanlar listesinde, belki sağ kalmışlardır diye sevdiklerinizin adini aradınız mi?
Biz aradık.
Enkaz üzerinde ima ile namaz kildiniz mi? Altında kimlerin olduğunu bilmedigimiz bir enkaz üzerinde çalışma yaparken namaz kıldık. Kendimiz için, onlar için Rabimden yardım istedik.
Yerin altindan ugultular gelirken çocuklarınız korkmasın daha fazla diye, ölümü beklediğiniz halde, onların üzerine kapanıp, çocuk şarkıları söylediniz mi? Biz söyledik.
Farklı araclara bindirilip götürülürken annenizle, sevdiklerinizle, kimin ne olacağını bilmeden helallestiniz mi? Biz helalestik. Tarifi olmayan bu acıları yaşayan binlerce insan var etrafımızda. Devlet burada, insanlar, STK lar, ekipler, askerler... Ama yollar paramparca... Bir sürü yardım geliyor ama yardımları en kritik ihtiyaç noktalarına ulastirmak o kadar zor ki... İnsanlar çaresizlikten ağlıyor. Hava kararıyor, açılıyor... Bı gece bi gündüz oluyor ama burada herkes tek bir günü yasiyor. Depremin olduğu pzt... Gün hiç degismedi. Hala pztyi yaşıyoruz ve bu gün bitmek bilmiyor. Kimsede tarih, saat bilinci yok. Suurlarimizi kısmen kaybettiğimizin farkındayım. Bize dua edin.