Mantıksız tek bir cümle yok. Sorgula!
Mekke'deki Kabe Allah'ın evi değildir.
Allah kişi değildir ki evi olsun.
O ev Hz. İbrahim'in Hacer ile ondan doğan İsmail için yaptığı evdir.
Hiçbir kutsallığı yoktur.
Peki, Hacer kimdir?
İslam'i kaynaklarda ismi geçen Mısırlı kadındır.
Çocuğu olmayan Sare tarafından İbrahim'e sunulduğunda henüz genç yaştaydı,
“Tanrı’ya inanmadığını sanırdım,” dedi gülerek.
“Biz kimiz ki, Tanrı’ya inanmayacağız? Dudakları yüzümden sadece birkaç kirpik uzaktaydı. “Asıl önemlisi Tanrı’nın bize inanması.”
Sayfa 306 - Lin, Karla - BEŞİNCİ KİTAP - OTUZUNCU BÖLÜM - Artemis Yayınları - 1. Basım - Kasım 2016, İstanbulKitabı okuyor
Bizim düşüncemizin ne önemi var? Biz kimiz ki? Hayatımızı iktidardakiler yönlendiriyor.
Sayfa 91Kitabı okudu
Davetiye
Ey Benito Musolini! Ey gayet yüce,
italyanlar başvekili muhterem Düce!
Duydum ki, yelkenleri edip de fora
Gelecekmiş orduların yeşil Bosfora.
Buyursunlar... Bizim için şavaş düğündür;
Din Arab'ın, hukuk sizin, harp Türk'lüğündür.
Açlar nasıl bir istekle koşarsa aşa
Türk eri de öyle gider kanlı savaşa.
Hem karadan, hem denizden ordular
Herkes öyledir. Dışardan göründüğü gibi değil ki hiçbir şey. Herkes her şeyi bilecek olsa oturduğumuz evlerde, mahallelerde duramayız. Herkes bir şeyler saklıyor işte. Biz kimiz ki, ne yalanımız olacak? Birbirimizle ne alıp veremediğimiz var? Koca dünyada küçücük insanlarız, bakınca herkes işinde gücünde. Ama şu kadarcık insanın bile birbirine bin tane yalanı var. Ama benden çıkmasın. Ne babamın sırrım söylerim, ne Ekrem'in arabadaki kızı, ne Emin'in yediği boku dökerim ortaya: Sonra kötü ben olurum. Zaten kötüyüm hepsinin gözünde, biliyorum. Ben söylemem. Ben çirkinim diye en kötü benim sanıyorlar. Sevgi güzel diye, en iyi o. Hey gidinin dünyası... En iyisi sus kızım Hülya, vurma kimsenin ayıbım yüzüne, çıkarma kimsenin ipliğini pazara... Kararlıydım buna. Ben söylemeyecektim yani.
