Şu yalan dünyaya gelip yaşamış büyük üstad, bozkırın tezenesi Neşet Ertaş... Garip demiş kendine, Anadolu'nun garip ozanı. Yalan dünyada kendi de gülememiş ağlamış, yanmış, bazen de yazını kışa çevirmiş, başına karlar yağdırmış Leyla'sı.
Hayatını ben anlatmayayım burda, açın bir türküsünü yaşayın, hissedin kafi.
Bize, bizim insan olduğumuzu hatırlatan, bizim de hala değerlerimizin olduğunu anımsatan usta, garip ozan... Devlet sanatçısı ünvanını bile kabul etmeyip; sanatçının devleti halkı olmaz, sanatçı her yerde, herkesindir şuuruyla bize 'sanatçı' nedir, kimdir, ne yapar sorularının cevabını vermiş yıllar öncesinde. Bir de günümüzde kıyaslayalım, benzer yönüyle kaç ?sanatçı? kaldı...
Neticede her birimiz yolcuyuz. Büyük ustanın da dediği gibi:
Hep yolcuyuz böyle gelir gideriz
Dünya senin vatanın mı yurdun mu?
Kimler geçti, geçecek... Bizler de geçiyoruz ama geçmeyecek gibi bağlana bağlana yaşıyoruz şu hayatı...
Kendini her daim bu diyarların, bu zamanların yolcusu olarak görebilenlere selam olsun...
Aşık Mahzuni Şerif Benim hayatımda çok özel bir yeri olan Halk ozanlarımızın en başında gelir.
Çocukluk yıllarımdan itibaren plaklarını kasetlerini dinleyerek ben ve benim kuşağımda ki, insanlar Mahzuni Şerif Türküleriyle büyüdü.
Bizler Mahzuni Babadan Aşkı, sevdayı, Hasreti, Gurbeti, İnsan olmanın erdemini,
Haksızlığa
