Bu kitabın ilk sayfası ile beraber insanın ne olduğunu anlamaya başlıyorsunuz. İnsan kendi sırları içinde yaşayan bir varlık. Kimse göründüğü gibi değil bu hayatta ve bu kitabı elinize aldığınızda bunu çok daha iyi anlayacaksınız. Müthiş karakterler, harika bir kurgu ve gerçekten çok başarılı bulduğum bir kitap. Karşınızdakinin kim olduğunu ve neler yaşadığını asla bilemeyeceğiniz bu kadar iyi anlatılabilirdi. Mutlaka okumalısınız. 
Söyleme Bilmesinler
… çok doğru
Herkesin anlatacak bir hikayesi var; çünkü kimse göründüğü gibi değil.
Sayfa 6 - Ren yayınlarıKitabı okuyor
Kundera’nın roman sanatı
Ve işte şimdi onu gene romanın başında bana göründüğü gibi görüyorum; pencereden dışarıya, avlunun öte yanındaki duvarlara bakarken.
Bu görüntüden doğdu Tomas. Önceden de söylemiştim, roman kişileri insanlar gibi kadından doğmazlar; yazarın henüz hiç kimse tarafından keşfedilmediğini ya da hakkında önemli bir şey söylenmediğini düşündüğü temel bir insani olasılığı bir fındık kabuğunun içine sığdıran bir durum, cümle ya da eğretilemeden doğarlar.
Ama bir yazarın ancak kendini anlatabileceği de doğru değil midir?
Elinden hiçbir şey gelmeksizin, ne yapacağını bilemeden bir avlunun karşı tarafındaki duvara dalıp gitmek; bir aşk anında karnındaki inatçı gurultuya kulak vermek; ihanet etmek, ama ihanetin göz kamaştırıcı yolunu terk edecek gücü kendinde bulamamak; Büyük Yürüyüş’te kalabalıklarla birlikte yumruğunu havaya kaldırmak; gizlenmiş mikrofonlar önünde espri gösterisi yapmak -bu durumların hepsini tanıdım, hepsini yaşadım, ama bunların hiçbirinden benim kişiliğim, benim özgeçmişim doğmadı. Romanlarımdaki kişiler kendime ilişkin gerçekleşmemiş olabilirliklerdir. Onlardan eşit derecede hoşnut olmam ve dehşete düşmem de bu yüzden. Her biri benim ancak kenarında dolaştığım bir sınırı aşmıştır. Bana en çekici gelen şey bu aşılmış sınırdır (ötesinde kendi ‘ben’imin sona erdiği sınır). Çünkü romanın sorguladığı sır o sınırın ötesinde başlar. Roman yazarın itirafları değildir; bir tuzak haline gelmiş dünyamızda yaşanan insan yaşamının araştırılmasıdır.
Gerilemeyi kavrayanların hatası, onunla dövüşmeleridir; oysa cesaretlendirmek gerekirdi: Gelişirken tükenir o, başka biçimlerin ortaya çıkışına da imkân verir. Hakikî haberci, kimse istemediği zaman bir sistem öneren değil, bilakis, daha ziyade Kaos'u hızlandırandır; onun etkeni ve dalkavuğu olandır. Bütün gelecek düşlerinin sayıklama ya da sahtekârlık gibi göründüğü canı çıkmış çağlar ortasında dogmaların borazanlığını yapmak bayağılıktır. Yakasında bir çiçekle tarihin sonuna doğru yol almak - zamanın akışı içinde tek onurlu tutumdur bu. Bir Yargı Günü olmaması, büyük bir iddialaşma fırsatımızın olmaması ne yazıktır! İnananlar: Ebediyet soytarıları. İman: Zamandışı bir sahne ihtiyacı... Ama biz inanmayanlar dekorlarımızla ölürüz, cesetlerimize vaat edilen debdebeye aldanamayacak kadar da yorgunuzdur...
Sayfa 112Kitabı okudu
Zaten kimse göründüğü gibi değil.
EpsilonKitabı okudu
