Hayır arkadaşım , gram kadar bir bıkkınlık gelmiyor bana. Mevzu bahis bu evrense tık yok, ne yaşım ilerliyor ne kafam geriliyor. Yazmaktan ziyade hissettiğim bir okuma oldu. Ben hayatta pek az şeye değer veririm. Gerçekten. Bunu anlatmak biraz zor ama çalışayım. Ayılıp bayılmam her şeye. Sonra her şeye de sahip olmak gibi bir emelim yok. Benim
Harry Potter and the Goblet of FireJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Scholastic Inc. · 201329.5k okunma
Bir köy düşünün ki yaşlılarda başka kimse kalmamış.Kalipur'un tepesi yeni bir inşaat alini için uygun olduğu neden düşünülmesin.Hele bunu düşünen eski bir köylü ise...Hem zengin olması hemde köyün köklü ailelerinden birinin mensubu olması bu düşünceyi desteklemeye yeterdi.Johan sanayici ve eczacı olarak insani uzun zaman hayatta kalmasını sağlayacak bir ilaç için çalışıyordu.Bunun içinde bir yer ve fabrika lazımdı.Insanlar ölmüş, üzerlerinde deneyler uygulanmış para mevzu bahis olunca kimin umurunda olur.Sonuçta genç erkeklere ve genç kadınlara birçok iş imkanı sunacaktı.Böyle bir imkan sunacak kişi sevgi ile anılmasın da ne yapsın değil mi?Geçmişi unutmamış ve sessizce bekleyenler olmasaydi.
Tess yıllar önce o deneylerde kaçan biri olarak oğlu ile sakın bir hayat sürmektedir.Taa ki oğlu kaçırılana kadar...
Johan bu kadar şeyi yapınca kimsenin ondan intikam almayacağını düşünmüyor olmaz diyecegim de
İntikam için edilen yeminler,uyanması beklenen bir tanrıça ve bunun ağır bedelleri olabilir.Tanriça beklemek kolay peki uyanması için gereken beden kim?
Şimdi sıra gerçek acılarla yüzleşmenin hatta korkularını zihinler de hissedebilmek için tam zamanı.
#alintilar
"Gençler hayal ettikleri geleceklerine ne kadar bağlıysa, yaşlılar da kendi topraklarına o kadar bağlıydılar."
"Kediler ve baykuşlar,sporcular ve patlayan gezegenler sayfalar üzerinde birbirleriyle yarışıyorlardi.Hiçbir şey karanlık veya kesin değildi.İsimler veya gölgeler yoktu."
·
Not rated
Xaden, arkasındaki lacivert ejderhanınki kadar kurnaz bakışlarla kalan öğrenci
sıralarını tarayarak, "Fikrini değiştirmek isteyen başka biri var mı?" diye bağırdı.
"Yok mu? Mükemmel. Gelecek yaz bu zamanlar kabaca yarınız ölmüş olacak."
Solumdan gelen birkaç ufak inilti dışında sıradaki kimseden ses çıkmıyordu.
"Ondan sonraki yıl üçte biriniz gidecek ve son yıl da öyle. Burada annenizin ya da babanızın kim olduğu kimsenin umurunda değil. Kral Tauri'nin ikinci oğlu bile Harman sırasında öldü. O yüzden tekrar söyleyin: Biniciler Bölüğü'ne girdiğiniz için kendinizi yenilmez hissediyor musunuz? Dokunulmaz? Seçkin?"
Kimse tezahürat yapmadı.
Bir başka ısı patlaması-bu sefer yüzüme doğru- oldu ve vücudumdaki her kas gerilerek yanmaya hazırlandı. Ama bu alev değildi... sadece buhardi ve ejderhalar aynı anda nefes verirken Rhiannon'ın örgüleri geriye doğru savruldu. Önümdeki birinci sınıf öğrencisinin pantolonunda koyu bir leke oluştu ve o leke bacaklarından aşağı yayıldı.
Bizi korkutmak istiyorlardı. Başarılı da olmuşlardı.
"Çünkü onlar için dokunulmaz ya da özel değilsiniz."
Xaden lacivert ejderhayı işaret etti ve suratımıza bakarak sanki bir sır veriyormuş gibi hafifçe öne eğildi. "Onlar için siz sadece yemsiniz."
Hiç kimsenin birbirini anlamadığı bir dünya hayal edin : Herkesin birbirine yabancılaştığı, hor gördüğü , kendini dünyanın merkezinde sandığı bir toplum . Bizim yaşadığımız dünya da böyle değil mi diye düşüneceksiniz ama inanın kitapta anlatılan dünya da düşündüğünuzden çok daha kötü bir hayat var . Şunu söylemem gerekir ki kitabın fazlaca insanı
İlk yazardan bahsetmek istiyorum doğrusu gerçekten farklı bir kişilik hiç çekinmeden düşüncelerini aktarmış eserine her yazarın harcı değildir bu tepki almaktan korktukları için kimi zaman gerçek düşüncelerini göstermezler. Yazarın karekteririnde kendi düşüncelerimle tezatta giriyordum evet burda gerçekten haklı ee ama... " Dedeler hep
617 syf.
·
Not rated
Oblomov , tembelliğin kelime manası olan bir karakter, kendisinde hiçbir şey yapma gücü bulamayan, daha küçüklükten bu şekilde yetiştirilmiş bir çocuk.
Elbette burada ailenin yetiştirme tarzıyla alakalı önemi de çok açık bir şekilde görmüş oluyoruz.
Kitabın bir yerinde " Ştolts Oblomov'a karşı isyandı" diyordu. Bu kadar zıt iki
