Beni Bırakma
Belki güneş bir gün ikimiz için doğar
Belki korkuları hayallerimiz boğar
O masal günü gelinceye kadar susuyorum, susuyorum
Susadıkça yüzün düşer aklıma
Korkar oldum düşlemekten
Adını anarım, çoğalır sesim
Konuşmaktan, düşünmekten, özlemekten
Gel bak bir elimde gökyüzü var hâlâ
Ötekinde kayıp giden yıldızlar la la
Korkular da benim umutlar da
Beni bırakma
Kimse kimsenin her şeyi olamaz-mış
Di'li geçmişten tek yaramsın sen
Sensiz kimse mi, kimsesiz miyim bilmem
Hiç bilmek istemem hatta düşünmem.
"Feridun Duzagac"
Avnî
Hiç kimse yok kimsesiz
Herkesin var bir kimsesi
Ben bugün kimsesiz kaldım
Ey kimsesizler kimsesi
Kimse aradığım yollarda
Kimsesizlik kimsem oldu
Dinsin artık hicranın cana
Kimse aradığım yollar
Kimsesiz kimselerle doldu
Avnî(Fatih Sultan Mehmet Han)
Kimsesiz kimse yoktur
Kimsesizlerin de vardır bir kimsesi
Kimsesiz kaldım
Yetiş eyy kimsesizler kimsesi
#Avni#
İsmin bir önemi var mıydı? İsim bir maske miydi? İsimsiz olabilirdik bence. Benim ismim olmasın isterdim yargılanmam zorlaşırdı. Kimse olmak isterdim kimsesiz olmaktansa... "Kimsem" olduğunu sandığımda kimsesiz bırakmışsın beni oysa... Yalanı söyleyen, söylediğinden daha mutsuzsa o yalanı boşver gitsin. Bana beni mutsuz edecek şeyler söyle. Serbest şiiri sevmezdim normal şiirin kurallarının kısıtladığını fark edene dek. Hayatın serbest şiir gibi olsun ez geç kuralları ama başkalarını üzmeden. Ya da yok yahu vazgeçtim üz diğerlerinide. Başkalarını üzememekte bir kısıtlama değil mi? Yön ver hayatına, hayatlara dilediğin gibi olmasın ama. İstemediğin gibi yaşamayı seç bazen. Hep mutlu olma bazen de senin canını sıkacak şeylerin peşinden git. Kocaman gözleri olsun sevdiğinin biraz kırışıklıklarda olsun etrafında. Sana dikkatli bakmak için gözlerini kıstığında dikkatini dağıtır. Kusursuzu sev ama kusursuzdan vazgeç. Ya da boşver benim dediklerimi kafana göre yaşa özgür ol kısıtla beni...
Ruşenî
Kimsesiz kimse yok her kimsenin var kimsesi
Kimsesiz kaldım Yetiş ey Kimsesizler Kimsesi
Sayfa 237 - Kapı yayınlarıKitabı okudu
Yalnız değil de yapayalnız olduğunu hissettiğin zamanlarda yaşadın mı hiç?
Çevrende kimse yokken yalnızsındır.
Yaşamanın ıssızlığında kimsesiz kalmaksa, bambaşka bir duygu.
Yapayalnızlık budur işte.
