Avluda Yürüyen Gölgeler
Canını sıkan ne varsa gitse uzaklara, uğramasa bir daha. Kendini hatırlatmasa sessiz çığlıklar. Bebeğim için bıraktığım sigaralar olsaydı burada şimdi, siler miydi acılarımı? Geçer miydi bu
kimsesizlik? Kuşlar her kanat çırptığında geçse ya bu acılar... Yüreğimdeki çığlıkların orkestra şefi kaybolmuştu ve hepsinin melodileri birbirine karışmış, batıyordu içime. Her melodi ruhumu
acıtıyordu.
FeniksKitabı okudu
Ölüm bir eve girince, sağ kalanları da biraz öldürüyor." diyor Peyami Safa. bunun ne demek olduğunu en iyi, bir yakınını evden tabutuyla çıkartılırken görmüşler bilir. O ev artık eksiktir. Her odasında bir anı ve kimsesizlik saklıdır...
Ölüm, en çok kalana zordur o yüzden
Kıymet bilin...
Kimsesizlik belini büker insanın…
Sayfa 99 - DİB Yayınları, 3. Baskı
Bu kadar yalnızlık, bu kadar kimsesizlik yalnız be yalnız Allaha mahsustur.
Sayfa 14
Kahpe Lilith ve Elma
...
Her zaman sol ceplerimde hayallerim vardır. Hiç gerçek olamayacak kadar temiz kaçırdım ben onları. On dokuzlu yaşlarımda hayat çok hızlı karar vermemi istedi ve ben hep yanlış yollarda yürümeyi seçtim. Sizin ahlak kurallarınıza aykırı çok şey yaptım, kendime acımadığım için hiçbirinize acımadım; kırıp dökmekten hiçbir zaman korkmadım. Tek bir korkum vardı: Kimsesizlik. Onu da iliklerime kadar yaşadım . Oysa bende idealleri olan masum bir çocuktum, günahsız doğmuştum sizler gibi; Ama şanslı değildim aziz sandıklarımın günahkâr olduğunu öğrenmem çok geç oldu kısacık hayatımda. Ulan bir elma yedik konu nerelere geldi:)
Nerden geliyordu bu yalnızlık, kimsesizlik, çaresizlik duygusu...
''Tüm insanlar, hepimiz ne kadar büyük yanılgılar içinde yaşıyorduk. Kimsesizlik, sandığımızdan daha yakın, daha gerçekti.''
