Her zaman yalnızsın. 17 yıldır olduğun gibi. O çok sevdiğin uğruna vaktini, kendini, çocukluğunu, gençliğini harcadığın herkes geçici. Kimisi gitti kimisi gitmeyi bekliyor. Her zaman için yaslanacağın tek kişi kendinsin. Büyüdün ve ağlamayı bıraktın, büyüdün ve bağlanmayı biraktin, büyüyosun ve kendine güvenmeyi bırakma. İnsanların seni üzmesine engel olamazsın ama dağıtmalarına izin verme. Kendin olmaktan korkma. Unutma ki sen de herkes kadar kötü, herkes kadar zayıfsın ama en çok kendin için özel ve farklısın. Başka kimsenin seni farklılaştırmasına ihtiyacın yok. Tedirgin olduğun hiç bir şeyi yapma, korkuyo olmaktan çekinme. İnsanların seni anlamaya çalışmasını bekleme, belki sen onları anlarsın ama herkes seni yalnız anlamış gibi yapar. Sadece kendi ayaklarının üzerinde dur, başka kimseye güvenme, ağlayacak omuz arama, daha da önemlisi ağlama. İnsanlar sahte. Hayat bi tiyatro ve biz de senaryoyu uyguluyoruz sadece. Rolünü iyi oynayan kazanır. Sonunu yaşayarak görmicez çünkü sonu yok. Ama yaşayarak göreceğin çok şey var onları kaçırma.
18.01.22