Bir defasında bir adam Ebubekir (ra) küfretmişti ve Hz. Ebubekir de susmuştu. Daha sonra Hz. Ebubekir o adama karşılık vermeye başlayınca Allah Resulü (sav) oradan kalktı. Bunun üzerine Ebubekir (ra), “Ey Allah’ın Resulü! Adam bana küfrettiği zaman ben sustuğumda sen kalkmadın ancak ben konuşmaya başlayınca kalkıp gittin!” deyince Allah Resulü (sav) şöyle buyurdu:
“Sen sustuğunda melek senin yerine cevap veriyordu. Sen konuşmaya başlayınca melek gitti ve şeytan geldi. Şeytanın bulunduğu mecliste ise ben oturamazdım.”
Öfke ve kin doğruluğun sınırları dışındadır... Bu tutkular yalnız işlerine akillariyla bağlanmayan insanların işine yarar...
Doğru ve temiz işler hep ölçülü ve ağırbaşlıdır...