İçimden geçen yollardan birinde koşuyorum.
Sarı gül kokuyor.
Sarı gül kokan yolda koşuyoruz
İçimiz yemyeşil, içimiz mosmor
Karşımızda bir bulut uçuyor: Altın tozundan
Atlarımız yemyeşil bir söğüt dalından koşuyoruz
Kiraz ayı geliyor!
Dolunay ya da zirveye ulaşmış kiraz çiçekleri hilali ya da tomurcukları (ya da küçülen ayı ve dağılmış çiçekleri) akla getirmez ama hilal ve tomurcuklar tam çiçeklenmeyi akla getirir. Gelmekte olanı ima eden başlangıçlar ya da olmuş olanı ima eden sonlar, hayal gücünün gerçeklerin ötesine geçerek bir şiir okuyucusunun, bir Noh oyunundaki seyircinin ya da tek renkli bir tablonun uzmanının kapasitelerinin sınırlarına kadar genişlemesine olanak tanır.
Sayfa 20Kitabı okudu
Kedi daha anasının karnında iken nasıl amansız bir fare düşmanı kesiliyorsa, biz de aynı hisle tamamıyla kendi bünyemizin mahsulü olduğuna emin olduğumuz şeyleri daha görür görmez tanıyor ve benimsiyoruz.
Ey aya düşen kızlar
Baka baka ayı uçurumlaştıranlar
Aya çiçek fırlatanlar bir bahar gecesi
Kırın yeniliklerini bekleyenler
Dağlara açılan yol ağızlarında
Ve ufku gülle çevrili kentler
Şiraz özentili kasabalar
Kiraz ağaçlarıyla şiraz'a dönüşenler
Sizi buluyorum bir kere daha içimde
YaşIıysam da gençsem de
Bir ölüm gibi gurbetleşmiş biriysem de ülkemde
Sayfa 79Kitabı okudu
1 Mayıs
Bahar mı geldi?
Kara kış munis bahar rolünü mü üstlendi yoksa?
Beyaz düşler için yumuşak yumuşak...
Baharların içinde tek yumruk duran;
Mayısın biri vardı değil mi?
Şura-lara mı saklamıştık?...
(hiç bakmadık ki bulalım.)
"Söylenmez iğde ağacının tekin olmadığı
Söylenmez iğde kokusunun her gönül bardağına dolmadığı"
Böylece nisan ayı bitiverdi. Kiraz çiçekleri döküldü, yeni sürgünler belirdi, manolyalar açtı, mevsim yavaş yavaş değişti. Günler düzenli, pürüzsüzce ve hiçbir şey olmadan akıp gidiyordu.
Sayfa 300Kitabı okudu
.....
Vefa'ya gidelim...
Ki vefanı bilirim;
Bozasını içmiştim leblebisiz, kristal bardağın yarımından...
Ki gönülden sadakatin;
Bilindik samimi baharların buçuk kiraz dalından...
Kirazlansın dallarım kirazlansın oyyy...
Kiraz dudaklım...
Şekersin sen şeker, saral peçeklim...
Vefat bilime kayıtsız kalacak;
Vefanın vesvesesine, zayi mayıs ayı içinde,
Mayısın birinde...
Nuh Karaaslan