Cebimde inanmışlıklarım
Sen yarım bırakmıştın...
Tutunur bir merhamet sesime
Affım bir enkazdan ağır
Bağır çağır sevdim hep sağır
Duyan olmadı, kalan olmayı
Tercih etmedim aşk beni mıhladı
Kırdın kanadımı unuttum uçmayı
Ben sana veda edemem
Kır, dök, parçala ama gel hemen
🎧
Kimse kimseye konuşarak birşey öğretemez
Konuştukların değil yaptıkların önemli
Ne yapıyorsun yani
senin yaptıkların belirliyor
Mesela sen hayatında hiç şey olmadı mı
Ulan onu öyle yaptık ama
keşke orda öyle yapmasaydım
Kaç kişinin kalbini kırdın mesela yani
Nasıl bencilikler yaptın mesela
Pişmanlık demiyorum belki de
Yani başka türlü yapabilirdim dediğin şey olmadı mı ? Yok mu hayatında böyle şeyler
Kaygısız olmadigin doğrudur. Buna inanırım şahit olmuşluğum da vardır. Sana gülmek çok yakışırdı. Gözlerin kisilirdi gülerken. Gözlerin kisilirken benim içim ısınırdı. Her yarana merhem olmayı çok istedim oldum mu bilmiyorum. Seninleyken dünyanın en güçlü insanı bendim o kadar gucluydum ki seni bile her şeyden korurdum. Heyecanını alan karşısında beni bulurdu öyle güçlü hissederdim kendimi. Ama sen benim kanadımı kolumu kırdın. Şimdi artık ne seni ne kendimi koruyabilecek gucum varmış gibi hissediyorum.
Ama senin gözlerinin kısılmasına engel olan ne varsa hepsini yıkıp geçmek isterdim.
Dedim ki
"Kendi yüreğini bile titreyen elleri arasında tutmaya cesareti olmayan kadın, senin yüreğin için savaşmayı göze almıştı. Sen benim sadece sevgimi kırmadın ki kırlangıç, sen benim ilk cesaretimi de kırdın. Sen cümlelerimi kırdın, kalelerimi yıktın. Bir şiiri çürüttün sen, mısralarımı da yaktın."
02.55
Akşamları tekkelerde iki soru sorulurmuş:
- Bugün gönül kırdın mı?
-Namazını kıldın mı?
Birinci soruya evet diyene ikinci soru sorulmazmış.
"Bir kez gönül yıktınsa, bu kıldığın namaz değil."
Yunus Emre