Citiali, siyah, papilio thoas, king page swallowtail, sarı, sarı, sarı, kanat, kelebek, toz, maua, papakura, mayan satar, king, siyah, citiali…
Rıhtımda ayaklarını süre süre yürümeye başladı. Kırık tahtalar ayaklarına takılıp sendeleyerek arşınlıyordu rıhtımı. İçi sızlar hali vardı ve hüzün dökülüyordu yüzünden. Adımlarını daha da yavaşlattı.
Oğuzhan Âsım Güneş Yazdı:
Savulun, savulun!
Söyletmen beni bir garip haldeyim
Yaslı toz kokan o velud beldeyim
Söyletmen beni Allah’ın aşkına
Göz pınarının taştığı seldeyim
Molozlar düşmüş iyâlim üstüne
Tek söz etmeyin melâlim üstüne
Svetlana Aleksiyeviç (2015 Nobel Konusmasi)
Nigâr Hacızade
Belaruslu gazeteci-yazar Svetlana Aleksiyeviç, savaşı, şahidin anlatma yükümlülüğünü, edebiyatını, ömrü boyunca yanı başında olan sesleri anlatıyor.
Kaybedilmiş Bir Savaş Üzerine: Svetlana Aleksiyeviç’in Nobel Edebiyat Ödülü
Nobel Edebiyat Ödülü’nün bu yılki sahibi Belaruslu yazar Svetlana Aleksiyeviç, 7 Aralık’ta ödül
"Benim kızımın gülümseyişlerinin ardında hep kırık bir çocukluk yatıyor Yekta. Benim kızım çok güzel gülüyor ama benim kızım artık gülmüyor."
- Mayıs Çiçeği
wattpad.com/story/278731927...
Zamanın ruhu her şeyden güçlüdür kızım, zaman insanı kendi ruhuna boyun eğdirir. Sen en iyisi, kalbinin içine bak, orada ne varsa odur!
Sayfa 312Kitabı okudu
bak şimdi.
Bir gün, sabah bulaşığını yıkıyordum. 5 yaşındaki küçük kızımın elinde bu üç fotoğraf, yüzü şaşkın ve gördüğüne inanamıyormuş gibi, yanıma yaklaştığını görünce kalbim çarpmaya başladı. Kızım bir müddet yüzüme baktı, sonra kırık bir sesle: "Anne, bu resimlerde ne kadar çıplaksın... bacakların, kolların, saçların hep görünüyor. Sen o zaman Allah'ı tanımıyor muydun, ondan korkmuyor muydun? Neden anne, neden bu kadar çıplaktın? Saçlarımızı, kollarımızı, bacaklarımızı erkeklere göstermenin günah olduğunu bana anlatıyorsun. Peki sen niçin erkeklerin yanında öyle çıplak durdun?"
Gökyüzüne uzadıkça kesilen
kollarım dokunabileceği bir aşkı yeniden istiyor; sadece bana anlatman için başkalarından duymadığım o rengi... Ve şimdi ruhum çözülerek akıyor boğazın sularına. Oysa hâlâ kıyıdan kırık kalpler fırlatıp dalga bekleyen küçük bir kızım.
Sayfa 73
