"Sevginin kutsal bir anlamı vardır ve kişi karşısındakini niye sevdiği konusunda niyetinin saflığını keşfetmek zorundadır. Sana istediklerini verdiği için mi seviyorsun? İstediklerin değişecektir. Peki iyi bir yoldaş olduğu için mi seviyorsun? İşte bu devam edecektir."
Sayfa 150
Bir hedefi ve mirası olan kişi, hedefine ve vârisine en faydalı olacak zamanda ölümü ister. Hedefine ve mirasına saygısından yaşamın kutsal mekânına cılız çelenkler bırakmaz. Doğrusu hiç istemem ip bükücülere benzemeyi: iplerini bükerek uzatırken hep daha da geri giderler."
Sevginin kutsal bir anlamı
vardır ve kişi karşısındakini
niye sevdiği konusunda
niyetinin saflığını
keşfetmek zorundadır.
Sana istediklerini verdiği
için mi seviyorsun?
istediklerin değişecektir.
Peki iyi bir yoldaş olduğu
için mi seviyorsun? işte bu
devam edecektir.
Sevginin kutsal bir anlamı vardır ve kişi karşısındakini niye sevdiği konusunda niyetinin saflığını keşfetmek zorundadır. Sana istediklerini verdiği için mi seviyorsun? İstediklerin değişecektir. Peki iyi bir yoldaş olduğu için mi seviyorsun? İşte bu devam edecektir.
Bir de sevginin kutsal bir anlamı vardır ve kişi karşısındakini niye sevdiği konusunda niyetinin saflığını keşfetmek zorundadır. Sana istediklerini verdiği için mi seviyorsun? İstediklerin değişecektir. Peki iyi bir yoldaş olduğu için mi seviyorsun? İşte bu devam edecektir.
Sayfa 150Kitabı okudu
Puşkin'in iki temel düşüncesi vardı, bu iki düşünce, Rusya'nın gelecekteki görevinin ve amaçlarının, dolayısıyla gelecekteki yazgımızın ilk örneğini oluşturur. İlk düşünce: Rusya'nın evrenselliği, evrensel sevgi gücü ve dehasının bütün dönemlerin ve dünya halklarının dehalarıyla derin, tartışmasız ve gerçek yakınlığıdır. Puşkin'in ortaya koyduğu bu düşünce sadece yol gösterici bir işaret, bir öğreti, kuram, bir hayal ya da bir kehanet değildir; aynı zamanda yaşamın içinde de uyguladığı, üstün yapıtlarında değişmezce yer alan ve bu yapıtlarıyla ortaya konan bir düşüncedir.
Puşkin'in ikinci temel düşüncesi halka dönmesi ve yalnızca onun gücüne beslediği büyük umudu ve Rus dehasını ve onun görev bilincini sadece halkta, evet, tamamen halkta bulmamızı sağlayan kutsal öğüdüdür... Puşkin bunu göstermekle kalmamış, gerçekte uygulayan ilk kişi olmuştur. Petro reformlarından Puşkin'e gelene kadar hiç yüzüne bakılmayan halkımıza gerçek bilinçli dönüşümüz sadece Puşkin'le başlamıştır. Zamanımız pleyad'ı onun öğütlerine göre yapıtlarını vermiştir, Puşkin'den sonra "yeni" hiçbir söz söylenmemiştir. Bu yazar kuşağında ilk filizlenmeler Puşkin'le olmuş, onun ışık kaynağından beslenmiştir. Kaldı ki bu kuşak onun gösterdiklerinden çok azını geliştirmiştir. Bununla beraber yeteneklerini o kadar zengin, derinlikli ve canlı işlemişlerdir ki Puşkin hiç kuşkusuz haklarını teslim ederdi.
Sayfa 893 - 894 Yapı Kredi Yayınları
Kutsal bir nesne olarak sanat eseri mefhumu bu eserin değerinin mutlak ve evrensel olduğunu ima eder. Bu düşünce [...] bana pek makul gelmiyor. Değerin nesnelere içkin olmadığı, değerlendirmeyi yapan kişi tarafından onlara atfedildiği gün gibi aşikârdır. Öte yandan bu durum estetik tercihi şahsi bir fikir meselesi kılarken, kanımca onun önemini azaltmamaktadır.
Sayfa 12Kitabı okuyor
Çapkınlık, Peygamberlere yasak değildir!
Kutsal ve Tanrı tarafından desteklenen bir kişi nasıl olur da ‘fâhişe’ kadınlarla düşüp kalkar!” diyeceksiniz. Kutsal kitap, kutsal saydığı kişilerin bu tür ilişkilerinde sakınca görmüyor. “Fâhişe”, yani bedenini satan ya da keyif için kim önüne çıkarsa,
kimi dilerse onunla yatan kadın bile olsa, “kutsal” kişiler için sakıncasızdır.
Her birimiz tek başımıza ölüyoruz ve bütünüyle ölüyoruz; bu iki hakikati çoğu kişi reddeder, çünkü çoğu insan yaşadığı süre boyunca uyuklar ve yok olacağı anda uyanmaktan çekinir. Yalnızlık, ölümün okullarından biridir, çoğunluk asla bu okula giremez, bütünlük başka bir yerde elde edilemez, aynı zamanda yalnızlığında ödülüdür bütünlük. İnsanları birbirinden ayırt etmek gerekirse, insanlar üç takıma ayrılır: Uyurgezerler, ki bunlar bunlar sürüyledir; aklı başında ve duyarlı olanlar iki düzlemde yaşarlar ve kendilerinde neyin eksik olduğunu bilerek, hiç bulamadıkları şeyi aramaya çalışırlar; tinsel insanlar iki kez doğmuşlardır, tek başlarına ölmek ve bütünüyle ölmek için düzenli adımlarla ölüme doğru yürürler, ölüm anını, yerini ve tarzını tesadüfen de olsa seçemedikleri durumda, gündelik işleri küçümsedilerini belirtmenin tek yoludur bu onlar için. Uyurgezerler putperesttir; aklı başında ve duyarlı olanlar mümindir; iki kez doğmuş tinseller, uyurgezerlerin hayal edemedikleri, ötekilerin ise tahayyül bile edemediği şeye taparlar tinde, çünkü onlar kâmil insanlardır, dolayısıyla zaten elde etmiş oldukları şeyi ne aramaya kalkışırlar ne de ona taparlar, çünkü kendileri odur zaten.
Tanrı'yı yüceltme uğruna ve Tanrı rızası için -bir yemin bozulur, yalan söylenir ve bir hükümdar sözünden döner!
Şimdiye dek tüm alçaklıklar Tanrı adına yapılmadı mı?
İdam sehpaları Tanrı adına kurulmadı mı? İnanç uğruna insanlar ulu orta yakılmadı mı?
İnsanlar, Tanrı uğruna aptallaşmaya mahkum edilmedi mi?
Bugün bile hala körpe çocukların tinleri dini eğitim yoluyla Tanrı uğruna kıskıvrak bağlanmıyor mu?
Tanrı adına kutsal yeminler bozulmadı mı?
...
Tüm bunlar karşısında Benim Kendim için yaptığım daha mı kötü sayılır?
Kendim için ne demektir? Hemen de akla "adi kazançlar" gelir.
Ama bir kişi adi kazanç uğruna bir eylemde bulunursa, bunu kendi için yapar, çünkü insanın kendi için yapmadığı bir şey yoktur, hatta Tanrı'yı yüceltmek için yapılanlar da buna dahildir.
Sayfa 371 - Kaos YayınlarıKitabı okudu
