Kadın-erkek ilişkisinde sağlıklı iletişim için hem "insanı" hem "insan kadını" hem de "insan erkeği" bilmek lazım. Örneğin eğer bir "insan kadın", eşimden başka bir erkekle "insan insana" konuşamıyorsa, yani insan olma halini toplum içinde yaşayamıyorsa o toplumda derin bir ilişki fakirliği ver demektir. Üzerinde düşünmek gerekir. Bir insan kadın, değişik sosyal ortamlarda farklı insan erkeklerle, insan insana konuşabilmeli; gözlerinin içerisine bakabilmeli, tartışabilmeli. Karı koca, sevgili ve eşlik ilişkisi ise sadece kocasıyla arasındaki ilişkinin bir boyutudur. Bu ayrım önemlidir.
Kişi bir erkek olarak eşi için, sadece benimle insan insana konuşabilir derse bir hapishane yaratır ve bunun bedelini kendisi, karısı ve çocukları ilişkilerindeki sığlık ve fakirlikle öder. İlişkideki esas zenginliğin kaynağı kadın ya da erkek olmada değil, kişinin insanlığındadır insanlığını elinden aldığın andan itibaren kişiyi kör bir kuyuya savurursun. Bu kısır döngü içinde anlamlı bir hayat nasıl devam edebilir?