Columbia Üniversitesi'nde ilk kez 1937'de konan Humanities (Beşeri Çalışmalar) başlıklı yıllık bir ders, üniversite müfredatının belkemiğini oluşturur ve tüm Columbia Üniversitesi öğrencileri bu dersi almak zorundadır.
Üniversiteye gelen birinci ve ikinci sınıf öğrencilerinin haftada dört saatlik bu zorunlu dersi alması gerektiği fikri, Columbia Üniversitesi'nin statüsünü belirleyen en önemli tercihtir. Bu derste öğrenciler Homeros, Heredot, Aechylus, Euripides, Platon ve Aristoteles, Kitab-ı Mukaddes, Virgilius, Dante, Augustinus, Shakespeare, Cervantes ve Dostoyevski gibi Harold Bloom'un Batı Kanonu dediği metinlerin çok büyük bir bölümünü okumakla mükelleftirler.
Tekrar etmek pahasına bu mükellefiyetin Columbia Üniversitesi'nin bütün öğrencileri için geçerli olmasıdır. İnsanı dehşete düşürmeye yetecek yoğunluktaki bu dersin önemi, öğrencilerin zamanlarının büyük kısmını yalnızca bu zor yazarları ve kitapları hatmetmeye değil, bunun yanında bir de genelde onları okumanın önemini dünyaya karşı savunmaya ayırmalarını gerektirmesidir.