Gördüğüm bir film kesitinden etkilenip heyecanla kitabı almaya kütüphaneye gittim. İnanılmaz yüksek bir beklentiyle okumaya başladım kitabı. Hakan Günday'dan okuduğum ilk kitap olan DAHA, yarısına dek beklentilerimi fazlasıyla karşıladı. Çok gerçekçi ve rahatsız ediciydi. Mültecilere ve göçmenlere daha farklı bir gözle bakmamı sağladı. Hatta bazı sahneler vardı ki hala aklımdan çıkmıyor, özellikle de yemek yerken aklıma gelip midemi bulandırıyor.
Fazlasıyla ağır bir kitap. Hassas insanların okumasını tavsiye etmem. Uzunca bir süre kendinize gelemeyebilirsiniz.
Yarısından sonra kitap tahminimden farklı bir boyutta devam etmeye başladı ve beklentimin altında kaldı maalesef. Öte yandan sonu çarpıcı ve tatmin ediciydi, etkilendim.
Fakat kitaba başlama sebebim olan film sahnesi kitapta yoktu. Meşhur "Bin vur bir say!" sahnesinden bahsediyorum. Ben mi gözden kaçırdım acaba?
Sonuç olarak kitabı sevdim, ancak kendime gelene dek benzer türde bir kitap okumayı düşünmüyorum.
