seninle ben birbirimizi unutsak dahi aslında hiç unutmayacağız.
aramızda bir şey kalmasa bile hep bir şeyler kalacak..
bir gün öldüğümde, bir yanım hep senin içinde yaşayacak.
ama hiçbir sokakta karşılaşmayacağız.
sen ve ben..
birbirimizi hiç görmeyeceğiz.
ya da uzat ellerini, dokun güneşe,
yazın kışa soluşunu dindir.
anla, bir ömre sığmaz seni
Şu ana kadar hastalığımın ne kadar ilerlediğini anlamamıştım. Bir şeyler uçup gitmiş benden. Hayattan hiç korkmamışımdır, ama bir gün hayata doyabileceğimi hiç hayal etmemiştim. Hayat beni o kadar doyurmuş ki hiçbir şeye arzu duymuyorum.
Merhaba sevgili kitap dostlarım Saklı Hazine Serisi'nin ikinci kitabı Hayat Ağacı ile geldim bugün.
İlk kitabı zevkle okuduktan sonra ara vermeden ikinci kitaba başladım. Seri kitapları bu şekilde okumayı seviyorum. Beklemeyi sevmiyorum her konuda :-)
İlk kitap Yada Taşı Muhafızları'nın incelemesini de sayfa bulabilirsiniz. İlk
"Kaybettiğinde değil, vazgeçtiğinde yenilirsin”
Bütün dünya bir araya gelse ve sana geç kaldığını söylese bile, hayır, kalmadın!
Aksine, tam da yeniden başlaman gereken noktadasın.
Merhaba sevgili okurlar
Genelde kitabın başından başlanır incelemeye ama ben sondan başlamak istiyorum çünkü kitap sonunda daha çok değer kazanıyor bende... ilk defa okuruna teşekkür eden bir yazarla karşı karşıyayım bu çok güzel bir his... Kitabın akıcı olması, farklı bir kurguda olması, merak ettiğim sorunun cevabını yanıtlamak için okumaya
Hayat çoğu zaman böyledir. Bir şeyi -birini, bir duyguyu, bir bilgiyi- öyle uzun zaman beklersiniz ki karşınıza çıktığı anda apışıp kalırsınız. Boşluk boşluk olmaya o kadar alışır ki kendi kendine kapanmayı beceremez.