Şöyle hayatta kaldı
O gün savaşa gitmedi.
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun, etme.
Başka bir yar, başka bir dosta meylediyorsun, etme.
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı?
Hangi hasta gönüllüyü kastediyorsun, etme.
Çalma bizi, bizden bizi, gitme o ellere doğru.
Çalınmış başkalarına nazar ediyorsun, etme.
Ey ay, felek harab olmuş, altüst olmuş senin için...
Bizi öyle harab, öyle altüst ediyorsun, etme.
Ey, makamı var ve yokun üzerinde olan kişi,
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun, etme.
Sen yüz çevirecek olsan, ay kapkara olur gamdan.
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun, etme.
Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan.
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun, etme.
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer;
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun, etme.
Ey, cennetin cehennemin elinde oldugu kişi,
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun, etme.
Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize,
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun, etme.
Bizi sevindiriyorsun, huzurumuz kaçar öyle.
Huzurumu bozuyorsun, sen mahvediyorsun, etme.
Harama bulaşan gözüm, güzelliğinin hırsızı.
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun, etme.
İsyan et ey arkadaşım, söz söyleyecek an değil.
Aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun, etme.
“Herkes kitap yayımlatabilir. Tek yapmanız gereken bir çek yazmak.”
Sayfa 57Kitabı okuyor
Kütüphaneciler genellikle kitapları sever. Ancak Dr. Alois Pichler için durum biraz farklıydı. Kendisi 1869 yılında, Rusya’nın St. Petersburg kentindeki İmparatorluk Halk Kütüphanesi’nin kütüphanecisi olmuştu. Görevine başladıktan birkaç ay sonra diğer çalışanlar koleksiyondan ciddi sayıda kitabın eksildiğini fark etti. Bir hırsızdan şüpheleniyorlardı. Bu sırada Pichler’ın tuhaf davranışlar sergilediğini gözlemlediler.
Kendisi çıkış kapısına yaklaşırken kitap düşürüp apar topar raflara geri koyuyor, giydiği kocaman paltoyu çıkarmayı reddediyor ve günde birkaç kez kütüphaneden çıkıp duruyordu. Sonunda kendisinin parfüm yapımından ilahiyat kitaplarına dek tam 4500 kayıp kitabı çaldığı anlaşılacaktır.
Kendisi bilinen en büyük kütüphane hırsızı olarak tarihe geçti. Ancak bir çok kişinin bilmediği kendisinin amansız bir hastalığın pençesinde olduğuydu. Suçlu bulunan ve Sibirya’ya sürülen Pichler bibliyomani kurbanıydı. Bu 1800’lerde Avrupa’ya ve İngiltere’ye de yayılan, semptomları arasında ilk ve özel baskıları ya da özel kâğıda basılmış kitapları bulmak için yanıp tutuşmak olan müphem bir hastalıktı.
Stephen Blumberg
Birleşik Devletler’de tarihin en meşhur kitap hırsızı olarak bilinen Stephen Blumberg, kitaplara ve Victoria Dönemi mimarisine ilgi duyuyordu.
1990 yılında 45 eyalette, yaklaşık 270 üniversite ve müzeden, 5.3 milyon dolar değerinde 24.000’e yakın kitabı çaldığı için tutuklandı. Bu hırsızlığının ardından “Kitap Haydutu” lakabını aldı. Kitapların yanında Viktoria Dönemi mimarisine sahip evlerin kapı kolları, vitray pencereleri gibi nesneleri de topladı.
Ergenlik yıllarında 12 psikolog tarafından şizofreni ve paranoya tanıları koyulan Blumberg, aslında para kazanmak için antika eşyaları çalıyordu. Fakat çaldığı kitaplardan hiç birini satmadı.
"Kalbim çok yorgun," demişti kız. Bir şapelde oturmuş, günlüğünü yazıyordu.
Evet ben biliyorum.
Karanlık kalbimin karanlık derinliklerinde biliyorum...
Ölümün bile duyguları var.
Sayfa 256Kitabı okudu
Beni mutlu etmeyin. Lütfen, beni umutlandırıp bütün bunlardan iyi bir şeyler çıkabileceğini düşündürmeyin. Çürüklerime bakın. Şu sıyrıklarıma bakın. İçimdeki sıyrıkları görüyor musunuz... Artık hiçbir şey için umut istemiyorum.
Sayfa 544Kitabı okudu
SENDEN NEFRET EDEN BİR ÇOCUKTAN DAHA KÖTÜ TEK ŞEY.
Sana âşık bir çocuk.
Aslında kitabın neyle ilgili olduğu önemsizdi. Asıl önemli olan, taşıdığı anlamdı.
