Aziz Nesin'den okuduğum ilk kitap ama sonuncu olmayacağı gayet belli.
Kitabın ana karakteri Yaşar Yaşamaz, yaşamıyor. "Nasıl yani?" diyebilirsiniz ama bu maalesef böyle. İlkokula gitme zamanı geldiğinde kimlik çıkartmaya giden Yaşar Yaşamaz, kendisi henüz 3 yaşındayken şehit olduğunu öğreniyor. Hem de Çanakkale Savaşında. E ölmüş çocuğa kimlik mi çıkartılır? Yaşar Yaşamaz'ın hayat mücadelesi işte böyle başlıyor.
Ömrünü, varlığını devlete ispat etmeye adayan Yaşar Yaşamaz, bir yandan da bize çökmüş bir sistemi anlatıyor. Çünkü bu sistem Yaşar Yaşamaz evlenmek isterken "yok sen yaşamıyorsun", Yaşar Yaşamaz'ın vergi ödemesi gerektiğinde "olur mu canım, yaşıyorsun işte", Yaşar'ın askere gitme zamanı geldiğinde "yaşıyorsun", askerden çıkma zamanı geldiğinde "yaşamıyorsun" diyen iki yüzlü bir sistem. Ya Allah aşkına, Yaşar Yaşamaz nasıl ispat etsin yaşadığını?!
Hem gülüp hem üzüldüğüm, "Ya bu kitap 1977'de yazılmış. Neden hala Türkiye’de bir şeyler değişmemiş?" dediğim güzel bir kitap. Muhalif yazarların baş tacı Aziz Nesin'i herkesin en az bir kere okuması ve "bu adam ne diyor?" diye düşünmesi gerekiyor. Kısacası; okuyun, okutturun efenim.
