Bir insana okuma aşkı ve onu tatmin edecek kitap verin; emin olun ki bu adamrnmutlu olacaktır.
Kitap okumayan bir kimsenin, okuma bilmeyene karşı bir üstünlüğü yoktur.
Kitap
“Nasılsın?” sorusuna “Nasıl olsun yaaaaa? Zaman öldürüyoruz işte!” diyerek işlediği cinayeti itiraf etmek erdemdir bizde. “Boş zaman” diye bir kavram var mesela; soruyor adam: Boş zamanlarında ne iş yapıyorsun?.. Diğeri de cevap veriyor: Genelde kitap okurum… İşte bu yüzden de okuduğu kitap boşa gidiyor. Oysa aşan insanlar “kitap okuma saati” diyorlar buna.
Sayfa 306
Peyami Safa‘nın “Eğitim-Gençlik-Üniversite“ adlı kitabında kitap okumanın kurallarını maddelemiştir. İlk beş maddeyi Fransız yazar André Maurois‘ten alıntıladıktan sonra on maddeyi de kendisi sıralamıştır:
-Birçok muharrirlerin (yazarların) eserlerini rastgele ve üstünkörü okumaktansa içlerinden birkaçının kitabını iyi anlamaya
“İnsan hayatta olduğu için ev yapar, ama ölümlü olduğunu bildiği için kitap yazar. Sürü halinde yaşadığı için topluluk içinde oturur, ama yalnız olduğunu bildiği için okur. Bu okuma ona, başka bir arkadaşlığın yerini almayan ama bir başka arkadaşlık tarafından da yeri doldurulamayacak bir yoldaşlık sağlar.”
Sayfa 131Kitabı okudu
Bugün Türkiye’de yılda kitaba ayrılan para, kişi başı sadece üç dolardır. Yani, bugünkü kurla yaklaşık beş milyon lira. Yılda bir kitap ya alıyoruz, ya almıyoruz. İnsanlar geliyor, çocuklarının kitap okumadıklarını söylüyorlar. ”Peki” diyorum, “sizin elinizde çocuğunuz hiç kitap gördü mü? Hiç toplu kitap okuma alışkanlığınız var mı?
Kul Sadi’nin dediği gibi:
Okumaz, yetinir yaldızlı bir kapla,
Kafası delinmiş savunur sapla,
Pınarın başında susuz ölüyor,
Kitaplığı süslü cilt cilt kitapla.