Bir yandan hayat doğrularının ana çizgilerini vereceksin; özgürlük, paylaşma gibi, ama bunun yanında yaşadığı sosyal ve eğitimsel gerçekliğe yön verip onu kendi hataları ve dönem gerçekliğiyle kabul edeceksin.
Hele insanların, bu kadar fütursuzca, kendilerine sağlanan destekleri, emekleri, ömürleri harcayabildiğini görünce; insanda tekrar sanatına ve kendi içine dönme arzusu beliriyor.