II. Viyana Kuşatması'nın Osmanlı ve Avrupa tarihleri açılarından bir dönüm noktası teşkil ettiği gerçeği unutulmamalıdır. Viyana'ya yönelik Osmanlı ordularının yaptığı bu fetih teşebbüsü, tarihi süreç içerisinde Türklerin Avrupa'da ilerleme sürecinde ulaşılan son nokta olarak dikkat çekmektedir. Öte yandan Avrupa tarihinde; Hıristiyan dünyasının Osmanlı orduları karşısındaki gerilemisinde son durak olarak yine bu kuşatma gösterilebilir. Eser, bu konu üzerinde iki açıdan önemle durmaktadır. İlki, Türkler açısından kuşatmanın önemidir. Türklerin Avrupa'daki ilerleyişlerinde son varış noktası olan Viyana Kuşatması, herhangi bir olumlu netice alınamamasının yanı sıra, sonrasında Hıristiyan Birliği'nin "Kutsal İttifak" adıyla birleşip Osmanlı Devleti aleyhinde genişleme sürecinin başlangıcını da teşkil eder. Bu yönüyle düşünüldüğünde, seferin Osmanlı Devleti'nin gerileyiş sürecine girmesinde önemli dönemeç olduğu anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan Avrupalıları telaşlandıran bu sefer, yazarın vurgulamaya çalıştığı üzere "gereksiz ve sonucu önceden kestirilebilen" bir girişimdir. Eserde, Avusturya ile müttefikleri ve Osmanlı Devleti'nin siyasi, askeri, toplumsal ve ekonomik yönleri, nitelikleri ve zaafları, karşılaştırılarak incelendikten sonra bir kritik yapılmaktadır. Yapılan değerlendirmelerin satır aralarında Osmanlı ordularının bu harekâtının başından itibaren başarısız olmasının tahmin edilebilecek bir sonuç olduğu vurgulanmakta ve eserde bu tema özellikle öne çıkartılmaktadır.
