19. Yüzyıl Felsefesi
Emel KoçSözler ve Alıntılar
"Nietzsche'ye göre filozoflar akla daima metafizik dünyanın bir parçası olarak inanmışlardır. Bu suretle Batı uygarlığı entelektüel bir tavır sergilemiş, yaşama içgüdüsünü göz ardı etmiş, düalist bir dünya görüşü benimsemiştir. Bu ise duygu ve içgüdülerden soyutlanmış aklın yüceltilmesine ve onun diğer yetilerin bastırılma aracı olarak kullanılmasına neden olmuştur."
"Kalıcı bir iç sıkıntısı hali, yangın, saldırı ve bulaşıcı hastalık korkusu, Schopenhauer için herhangi bir tehdit unsurunun olmadığı durumlarda bile gizli bir endişe kaynağı olabiliyordu. Korkular, kötü hayaller musallat olmuştı ona. Pipolarını kilitli tutuyor, başını berbere emanet edemiyor, başucunda içi mermi dolu tabancayla yatıyor, gürültüye tahammül edemiyordu. "
F. Nietzsche
Ona göre fakirleri, hastaları, zayıfları ve sefilleri korumaya çalışarak cesaret, enerji, tutku, iktidar iradesi gibi erdemlere rağbet etmemesi hatta onlara hınç duymasıyla Hristiyanlık, her çeşit çöküş ve gerilemenin kaynağını oluşturur.
Sayfa 444 - NobelKitabı yarım bıraktı
"Bilincimizi istekle doldurdukça, kendimizi sürekli olarak umutlar ve korkularla kışkırtan ivedi isteklere bıraktıkça, istemenin kölesi oldukça, ne kalıcı mutluluğumuz ne de kalıcı huzurumuz olur."
"İnsan, evrende son derece küçük ile sonsuz arasında orta bir yerdedir. İnsan, hiçliğe oranla her şey, her şeye oranla da hiçliktir. Sonsuz büyüğü ve sonsuz küçüğü kavramaktan sonsuz derecede uzak olduğu için eşyanın başı ve sonu, öncesi ve sonrası, nüfuz edilemez bir sır halinde kendisinden gizlenen bir varlıktır. "
"Her güzel resim, her halis şiir, resmettiği ruh halinin damgasını taşır."
"Mill, hazların niteliğinden bahsederken doyum ve mutluluk kavramlarını birbirinden ayırarak doyuma ulaşmış bir domuz olmaktansa doyuma ulaşmamış bir insan olmanın, doyuma ulaşmış bir budala olmaktansa doyuma ulaşmamış bir Sokrates olmanın daha iyi olduğunu söylemiştir. "