Derler ki zaman her şeyi iyi edermiş,
Zamanla her şey unutulur gidermiş,
Bir de bana sor, o gözyaşları ve kahkahalar,
Bugün hâlâ canımı yakar, yüreğimi dağlar!
Yapayalnızdı. Geçmiş unutulmuştu; gelecek hayal edilemiyordu. halihazırda yaşayan tek bir insan evladının kendisiyle aynı safta olduğuna nasıl emin olabilirdi ki?