George Orwell 2. Dünya Savaşı’nın hemen ardından yazdığı 1984’te insanı insan yapan bütün değerlerin yok edildiği hayali bir dünya yaratıyor. Milyonlarca kişinin öldüğüne, çok daha fazlasının yerinden yurdundan edildiğine, atom bombalarının şehirleri toptan yok ettiğine, diktatörlerin ulusları kukla oynatır gibi ustalıkla yönettiğine şahitliğin sonucu bir roman bu.
Dilin deforme edilip yeniden şekillendirildiği, hafızanın yok edildiği, aşk, tutku, cesaret, özlem gibi temel duyguların silahaltına alındığı Okyanusya adındaki ülkede geçiyor olaylar. Parti, yalnızca geleceği şekillendirmiyor, tarihi anbean değiştirip insanların geçmişini ve hatıralarını da yok ediyor.
İnsana, akla, mantığa ve özgürlüğe inanan Winston Smith ise bu distopyada sistemdeki bir hata, bir kusur. Düzeltilmesi gereken bir sorun. Son insan. Öte tarafta ise iktidarını güçlendirmek için kendi halkı üzerine bomba yağdıran, hayali düşmanlar yaratan Parti’nin ete kemiğe bürünmüş temsili: Büyük Birader.
1949 yılında yazılan 1984 birçokları için başarısız bir gelecek tasavvuru. Gerçekleşmemiş bir kehanet. Birçokları içinse tam da bugünleri anlattığına inanılan çağlar üstü bir roman.
