Her ay farklı edisyonlarıyla karşılaştığımız böyle harika eseri, birde Orwell vakfının onayladığı baskıdaki çizgi romanını okumak istedim... Muazzamdı...
Hikayesinden bahsetmek yerine bana hissettirdiği duygulardan bahsetmek istiyorum, biraz... Çok büyük bir distopik dünya öyle bir sizi içine çekiyor ki, moral bozukluğundan biraz okumak için ertelemek veya araya başka bir okuyacağın kitap girmesini istedim... Renklendirmeler o kadar güzel detaylandırılmış ki... Çok etkileyici bir melodrama moduna giriyorsun... Okurken acaba bende bir şeyleri kabul mu etmeliyize geliyor gibi hissettim... Neredeyse “2+2=5” muhabbeti çok güzel resmedilmiş... Harika renk geçişleri, tek sorun başrolümüzdeki kişilerin suratları ama burada da çizer o soğukluğu ve dramaya yaşatmak için, gerginliği daha da çoşturması için olabildiğince soğuk ve çelimsiz tiplemeleri çizmeyi tercih etmiş....
Bu çizgi romanı okuyunca tekrar anlıyoruz ki, demokrasinin olmadığı bir ülkede ne insanlık yaşar nede gerçek ortaya çıkar... Yalanla, diktatörlükle yönetilen toplumun ilerleme şansı olmadığı gibi, doğruyu bulma şansı da yok... Cumhuriyetin ve demokrasinin olmadığı yerde adalet beklenemez....
