20. yüzyıla girerken asırlarca, Avrupa milletlerine hükmetmiş koca Osmanlı İmparatorluğu için bunalımların eşiğindeydi. Düvel-i Muazzama olarak bilinen Rusya-İngiltere-Fransa üçlüsü, 19. yüzyıl boyunca imparatorluk üzerinde baskılarını sürekli olarak artırdılar. Amaç Osmanlı'nın egemenlik alanını daraltmak, devletin bünyesinde bulunan azınlıklara geniş haklar sağlamak ve Müslüman olmasına rağmen bazı toplumları suni ırk teorileri ile ayaklandırmak suretiyle, devletin hızlı bir bölünme ve çöküşe gitmesine zemin hazırlamaktı. Buna dayalı olarak Osmanlı devleti bir dizi reformlar yaptı. Devlet; tarihinde ilk defa II. Abdülhamid'le meşruti yönetimlerle tanıştı. Berlin Konferansı'nda muhtar bir Ermeni devleti planının yanı sıra, Kürtler aynı anda zikretmek Batılıların işini kolaylaştıracaktı. Fakat Sünni Kürt toplumunu süratle kendi yanına almayı başaran II. Abdülhamid, Ermenilere karşı Kürt toplumunu örgütlemeyi hedefliyordu. Kısa zamanda bu işi de başardı.
Bu çalışma üç bölümden oluşmaktadır. Birinci bölüm, Kürt toplumunun sosyal-kültürel yapılarını içermektedir. İkinci bölüm, "Doğu Probleminin Çıkışı ve Çözümleri" başlığı altındadır. Üçüncü bölüm ise Hamidiye Alaylarınnın kuruluştan, lağvedilmelerine kadarki süreyi içeren bir inceleme ile son bulmaktadır. Ayrıca bu çalışma "Doğu ve Kürt problemine II. Abdülhamid'in ürettiği çözüm nedir?" sorusuna cevap vermektedir.
