Sevgi, arkasından koşarak yakalayacağın bir hedef değil zaten.
O hep seninle, yanı başında, avuçlarında. Vereceksin korkmadan. Sevgide cimrilik yapmayacaksın, oluk oluk akacak paçalarından. Sevgi kısmaz ağzını kesenin. Koşulu yoktur, şarta da dayanmaz. Dünü, bugünü, yarını olmaz, Hesaplanmaz. Dolu dolu verilir sevgi. Verdikçe alınır. Sen seversen, dünya sever. Bir kişiden ne mi olur? İnsanoğlunun tümü birer kişinin toplamı değil mi zaten?
Çok şey olur, bir tek senin sevginle çok şey olur. Ama neyle başlayacaksın öyle mi? Kendinle. Hepsinden önce sevmeye kendinle başla. Sevildiğini severek hisset, sevdiğini sevilerek yaşa.
Bir Ezidi atasözünde olduğu gibi:
"Bizim topraklarda önce kadınlar uyanır,sonra güneş doğar;çünkü güneşi doğuran kadınlardır."
Umut ettiğim kadınların bir an önce uyanması ve güneşi tüm topraklara doğurmasıdır.
"İnsanlar, bilinen tarih boyunca 'normal'in sınırlarını belirlemeye ve kendilerince ideal olanı bulmaya çalışmışlardır. Her bireyin, her coğrafyanın, her grubun normal ölçütü farklıdır oysa insanın temel ihtiyaçları evrenseldir."
"Kimse kimsenin yerine ölemezken neden bitmiş bir birliktelik uğruna ruhumuzu feda ederiz? Kendimizi hapsetmişken karanlığa, gün ışığını göremeyeceğimizi bilmez mi, hiç mi tutmak istemeyiz elinden yalnızlığımızın?"