Adım Henry Dees, o sıralarda bir öğretmendim –bir matematik öğretmeni ve desteğe muhtaç Katie gibi çocukların yaz aylarındaki özel eğitmeni.
Artık ihtiyar bir adamım ve aradan otuz yıldan uzun bir zaman geçtiği halde hâlâ o yazı ve sırlarını, o günlerin sıcağını ve ışığın hiç kaybolmayacakmış gibi akşam saatlerinin içlerine kadar uzandığını anımsıyorum.
Beni dinlemek isterseniz, sözlerime güvenmek zorundasınız. Aksi halde bu kitabı kapatıp yaşantınıza geri dönün.
Sizi uyarıyorum: Benim için anlatması ne kadar zorsa, sizin için de dinlemesi o kadar zor olacak bir öyküdür bu.
**********
Sıradan bir temmuz akşamını kabusa çeviren olay 9 yaşındaki küçük bir kızın aniden ortadan kaybolmasıyla başlar. Kasaba halkını ayağa kaldıran bu durum herkesin kendi derinliklerine inmesine neden olur.
Ve roman bu özelliğiyle, bir bakıma ‘kaybeden insanlar’ın kişisel hikayelerine dönüşür.
Kahramanların kendi trajedilerine hapsolduğu bir olayda herkes hikayeyi kendi gözüyle anlatıyor.
Ve bu mükemmel kurgu Lee Martin’i Pulitzer Ödülü finalistliğine kadar taşıyor.
