99 Beyit ne bir seçkidir ne de bir antoloji; gelenekten bugün’e gelip, geleceğe uzanırken ezberlenmiş, kalıplaşmış, yerleşmiş bakışın, anlayışın dışında bir okuma eylemidir. Kimi zaman psikoloji eşlik etmiştir bu okumalara, kimi zaman tarih; kimi zaman Divan şiirinin kendi iç sesi, öğeleri. Önceden yapılmış okumalar, yüklenmiş anlamlar olmamıştır okuyanın tuttuğu büyüteç. Her beyite bir metin olarak bakılmıştır ilkin ve kelimeler, kelimelere eklenerek çoğalmış, büyümüş ve kurulmuştur anlamlar.
Güçlü, köklü bir sestir dün’den gelen. Bugün’ün sesinin tellerinden biridir. Başka bir ses kurmanın yollarından biridir. 99 Beyit de bu seslere kulak tıkamak yerine duyduklarını anlamaya çalışmanın; söze yakından, içeriden, derinden bakmanın; sözlerin içinde meraklı, kurcalayan gözle ve dille; esnek, özgür, bağımsız dolaşma arzusunun beraberinde gelişen bir çaba ve bu çabanın ürünüdür.
