Abbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri
Paul CroninAbbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri Gönderileri
Abbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri kitaplarını, Abbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri sözleri ve alıntılarını, Abbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri yazarlarını, Abbas Kiyarüstemi ile Sinema Dersleri yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hikaye, biz ona rastlamadan önce başlar ve biz arkamızı dönüp gittikten çok sonra sona erer.
Sayfa 26
Manzara resimleri sergisi. Balzac ve bir ressam tuvalin önünde duruyor. Resmin arka planında, esas odaktan çok uzakta, arazinin ortasında küçük bir ev var. Evin bacasından duman tütüyor. Hayat var bu evde. Balzac, ressama dönüyor.
“Bu evde kaç kişi yaşıyor?” diye soruyor.
“Bilmiyorum. Altı ya da yedi belki.”
“Yani bir aile mi?”
“Muhtemelen. Evet, aile.”
“Kaç çocukları var?”
Düşünüyor ressam. “Üç,” diyor.
“Kaç yaşındalar?”
“Hım… Sekiz, on ve on iki olabilir.”
Ressam bir nevi hüsranla “Mr. Balzac, bu yalnızca resmin arka planında duran küçük bir ev. Orada kaç kişi yaşadığı önemli değil. Bu detayları bilmiyorum.” diyene kadar devam ediyor bu konuşma.
“Böyle şeyleri önemsemediğini biliyorum,” diyor Balzac. “O evde kaç çocuk yaşadığını, ön bahçede kaç tane horoz olduğunu, annenin akşam yemek için ne pişirdiğini, babanın büyük kızının çeyizi için parası olup olmadığını bilmediğin belli. Bunu biliyorum çünkü bacadan duman tütmesine rağmen buna inanmıyorum. Gözüme gerçekçi görünmüyor. Eğer bu soruların cevaplarını bilseydin çok daha iyi resim olurdu bu.”
Sayfa 14
Genç bir adamken zihnimi o kadar çok görüntü ve hikayeyle doldurdum ki o zamandan beri bunları kullanıyorum.Elimin altında,bir düzine ömre yetecek kadar malzeme var.Hakikat şu ki bugünlerde etrafımdaki olup biten çok az şeyi kaydeder buluyorum kendimi.Çok daha genç olan sizlerin böyle bir mazereti yok.
Ben seni boşuna sevmiyorum Kiyarüstemi
Sıradan olanın içindeki güzelliği bulmanıza yardım etmek istiyorum.Farklı bir açıdan bakmanıza ve etrafınızı geleneksel olarak görme şeklinizin ötesine geçmenize yardım etmek istiyorum.Bu hafta,gözlerimizi hep beraber arındıracağız.
Dizlerinizi tutup alıp verdiğiniz her bir nefesi dinleyene dek yürüyün.Sonra oturun ve bir şiir kitabı okuyun.Hayatı,dünyadaki yerinizi derinlemesine düşünün.Yalnızca keyif alın.
Hayatta süreklilik çok azdır.Yaşlandıkça bağlarımız azalır.Arzular yok olur.Her şeyin cazibesi eksilir.Arkadaşlar,aile,yemek,mal mülk gibi bir zamanlar önemli olduğunu düşündüğüm şeylere duyulan hasret uçup gidiyor.Çocuklarım konusunda eskisi kadar kaygılanmıyorum.İyi bir yemek için duyduğum arzu ve diğer insanlarla beraber olma konusu eskisi gibi değil artık.Her şeyi ardımda bırakmak rahat hissettiriyor.Tüm bunların yerini alan her geçen gün daha da kuvvetli bir hale gelen şey gençken ilgimi çekmeyen ve katiyen anlam veremediğim şey şehrin şatafatından kaçma,dış dünyayla birlik kurma,başımızın üzerinde uzanan gökyüzünün sersemletici ve çınlayan enginliğini seyretme,mevsimlerin değişimini deneyimleme,doğanın kendisini bizlere bir kez daha gösterdiği anları yakalama arzusu.Yalnızca bunların tadını çıkaramama düşüncesi ölümden korkmamı sağlıyor.Eğer doğayı yanımızda götürebilseydik fanilik tüm anlamını yitirirdi.
Sayfa 8Kitabı okudu