Biz bir roman metninde bir fikri izahtan evvel oturtulmuş iki nokta üstüsteydik. Şimdi ayrı ayrı noktalarız. O bir Fransız cümlesinin sonunda. Ben bir yol şiirinin içinde.
Duman duman köyler geçersin. Yağmurlar yersin. Katranlı simsiyah köprüler, kaymış topraklar geçersin. Sesini rüzgar alır, türkünü ışıklar ve karanlıklar kucaklar. Bin bu arabaya sadıcım, bas gaza.
Samimiyet ararım her yazılanda ve benim kanaatimce samimi olmayan birisi asla şair olamaz, en azından gerçek bir şair diyelim. Attilâ İlhan şairin hası, sanatın ve kültürün çilekeş bir evladıdır. Yolculuklarını anlatışındaki o içtenlik inanılmaz. Başka gezi yazısı okuduğumu hatırlamıyorum ama bunun gibi içten, çarpıcı ve dili güzel çok fazla yoktur sanırım. Okumadan anlaşılmaz, Anadolu'yu gezerken bir his tufanına kapılmayan çıkmaz herhalde ve bu kitap, hiç yapmadığınız yolculukların yolcusu yapacaktır sizi...
Abbas YolcuAttila İlhan · İş Bankası Kültür Yayınları · 2004128 okunma