"Gül bahçesine girmiştim, gülistanı geziyordum. Gül fidanı dibinde bitmiş bir ot gözüme ilişti, sordum ota; -Senin ne şeklin var ne kokun ne güzelliğin ve de ne kıymetin var? Acaba şu gül fidanının dibinde bitmekle bir şeref kazandın mı, bir değer buldun mu? Gül fidanının dibinde biten ot ağlayarak lisan-ı hal ile bana: -Her ne kadar renksiz, tatsız ve kokusuz isem de nihayet ben o gül bahçesinin bir otuyum dedi."

Sayfa 169

Abdurrahim Reyhan Erzincani Ünal Tuygun