Acı Portakal iki ayrı eksende ilerliyor: Otuz yıl önce, dünyanın dört bir yanından gelen devrimci militanların eğitim gördükleri Amsterdam’daki bir merkezde yaşanan bir cinsel saldırıyı, olayın tanıklarından “El Turco” lakaplı bir adamın anlatısıyla keşfediyoruz. İkinci eksende ise, günümüz İstanbul’unda bir baba, üniversite çağındaki kızıyla bu yaşananları tartışıyor.
Acı Portakal, dünyayı değiştirme vaadinde bulunanların dahi eril şiddete yeterince mesafe koyamadığını vurgulayarak eril kimliğin sorgulanmasını merkezine alıyor. Roman, aynı zamanda baba kız ilişkisi üzerinden gerek teknolojik gelişmelerin gerekse siyasete ve toplumsal cinsiyete bakışın ışığında kuşak farkının da izini sürüyor.
Kitabın dili yalın, anlatımı sürükleyici. Fakat baba-kız arasındaki diyalogları anlamak için siyaset ve toplum terminolojisine hakim olmak lazım. Cümlelerin içindeki kelimelerin çoğu bu konularda bilgisi olmayan bir okura zor gelebilir.
Çok çarpıcı bir kitap olduğunu düşünmüyorum, konunun çıkış noktaları sivri olsa da kitap bitimde kafanızda bazı boşluklar yaratıyor. Sanki her şey daha farklı anlatılabilirmiş gibi. Tabii bu bakış açısı tamamen kişisel ve benim okuma alışkanlıklarımla ilgili, özetle kitap bana vasat geldi. Fakat çok yoğun okuma alışkanlığı olmayanlar için güzel bir kitap olabilir.
