«Elbette. Adım, burnum, gözlerim değişmese bile ben hep aynı kadın olmayabilirim. Bu gerçeği görmek ve buna aklıbaşında tepkiler göstermek - Aşk Sanatı bir anlamda budur.»
Yakınlık, sevecenlik acıyı paylaşmaktır, oysa benim istediğim, her ne pahasına olursa olsun onun acılarının bana yansımasını önlemek, bu acıları dindirecek her türlü özveriden kaçınmaktı. Bulduğum çözüm ona acımak, sorunlarına bulaşmadan acımaktı- bir seyirci gibi, bir işkence uzmanı, bir estetikçi gibi. Ve bu estetik acıma duygum öyle yoğundu ki, o mutsuzluğun doruğuna çıktığında duyduklarımı neredeyse aşk sanıyordum. Ama kesinlikle buna aşk denemez.