Yakınlık, sevecenlik acıyı paylaşmaktır, oysa benim istediğim, her ne pahasına olursa olsun onun acılarının bana yansımasını önlemek, bu acıları dindirecek her türlü özveriden kaçınmaktı. Bulduğum çözüm ona acımak, sorunlarına bulaşmadan acımaktı- bir seyirci gibi, bir işkence uzmanı, bir estetikçi gibi. Ve bu estetik acıma duygum öyle yoğundu ki, o mutsuzluğun doruğuna çıktığında duyduklarımı neredeyse aşk sanıyordum. Ama kesinlikle buna aşk denemez.
«İki insan, iki ayrı kişi - ve ikisi birleşerek yepyeni bir varlık oluşturuyorlar. Derken, birdenbire bu yeni varlığın yarısı kesilip atılıyor; ama diğer yan ölmüyor - ölemiyor, ölmemeli.»
Sizler gençlerinizin çalışmasına izin vermiyorsunuz; onlar da ya suça saparak buluyorlar boşalımı, ya da evcil miskinler olana dek bastırıyorlar enerjilerini.