Aylin... Soyadlarını sıralayamayacak kadar yorgun ve yarım kalmış hislerim. Başarılı bir kadın tanıdım ben bu kitapla.Yaşamada başarılı. Yaşamdan geçmiş, gelmiş, görmüş ve gitmiş. Bana sorarsanız krallar gibi de yaşamış. Saygı duydum, ölümü esrarengiz olabilir ama Aylin ölümün yakışmayacağı insanlardan.Hani şu ruhu ölmeyenler. Böyleleri için minnet,sevgi ve saygı duyarım.
Ayşe Kulin, yazdığı kadınlar ve ben. Bu üçlünün arasındaki bence olan mistik bağı size anlatmayacağım. Aylin'i tanimamin zamani gelmişti tıpkı bırakmaya karar verdiğim gün o kapıdan Fureya 'nın tek bir sözü ile dönmem gibi... Fureya ile tanışmam gibi. Şimdi mezun olurken böyle müthiş bir kadın tanımış olmaktan mutluluk duyuyorum, yön alıyorum, yoğruluyorum.Bu kadınlarla aramda hem benzerlik hem özel bir bağ görüyorum,isterse komik gelsin ama bu ,bu hayatta bana verildiğini düşündüğüm bir nimet.
Karakterini, yaşama bakışını,kitapta anlatılan yanlarını çok sevdim Aylin. Yattığın yer hoş etsin gönlünü.
Okuyun, okumayın demiyorum. Açıkçası kimlere ve neden tavsiye edilebilir bi açıklama getiremedim.Pek de önemsemedim. Bence tanımaya değer bir insan ve belkide sevgili canım yazarım da böyle düşündüğü için yazdı. Birgün tanırsam, sorarım elbet. Hoşça, sevgiyle ve kitapla kalın...