2.Mahmutun kızı Sultan Abdülmecid'in kardeşi "Adile Sultan" tarihi çerçevede öyle güzel romanlaştırılmış ki debdebeden şatafattan abartıdan arınmış insanın içine içine işleyen bir dil ile öyle güzel yazılmış ki işte diyor insan işte ancak benim atalarım böyle insanlar olabilir dedirtiyor... saçma salak tv dizilerindeki aptal senaryolardan uzak gerçeğe olabildiğince yakın sıcacık, bir o kadar hüzün kokan bir roman... kafkas dağlarında bir şahin bir eleni, kıskançlık haset uğruna canından olan kardeşin kaderini hiçe saymak ... öyle bir gönül ki küçük yaşta kaybedilen ana baba kalbini pıt pıt ettiren bi eş daha kokularına doyamadan toprağa verilen çocuklar aldatılmak... öyle bir yüce gönül ki kendinden habersiz kumasına kol kanat olmak ve nonun mutluluğu için çabalamak... bide üstüne son nefeste onla vedalaşmak... osmanlının son demleri kalleşlik... kısacası okunası bir roman dili sade şiirsel hikaye sıcacık...
