Gurur her insanda bulunan bir büyücü buğudur. Üfürdükçe kabarır ve büyür. Fakat o büyüdükçe insan küçülür. Ecdâdla neslimiz arasındaki en büyük fark işte bu. Onlar eserlerini büyütmüş, biz gururumuzu.
Acı, ama gerçek...
Ecnebiler bizden çaldıkları tarihi eserleri müzelerinin parlak vitrinlerinde bize para mukabilinde seyrettirirken, biz Bizans artığı taşlara gösterdiğimiz ihtimamı, biraz olsun İstanbul'un aslî eserlerine gösterebilseydik, dünkü kapı kullarımız İstanbul için "Konstantinopolis" demeye cesaret edemezlerdi.
Bahçelievler'de Karadeniz'in hareketli insanlarına; Aksaray'da Konya'nın kâhin mizaçlı dervişlerine; Yeni Bosna, Alibeyköy, Taşlıtarla ve Ümraniye'de doğunun sert ve sakin simalarına; Pendik, Yakacık veya Sefaköy'de güneydoğu'nun sıcak kalbli esmer çehrelerine günün her saatinde rastlamak ve bu bölgelerin şivelerini ekser ağızlarda duymak mümkündür.
Osmanlı, kılıcıyla fethettiği toprakları, eserleriyle vatanlaştırmıştır. Bir millet toprağa, sağ oldukça değil, o toprağı vatan yapacak eserleri vâr oldukça hükmedebilir.