Köprü
Bir köprü yap kendine İçinle dışın arasında
Kalbinden kopma bir köprü olsun, yumuşacık ve pürüzsüz
Ne zaman içeriden dışarıya geçmek istesen, İçinin kapısını sevgiyle okşayarak çek, gözlerini kapatıp aşkla kay o yumuşacık köprüden
Çık dışarıda eğlen, öğren, başar, koş, oyna, kirlen,
Ama ne zaman biterse ruhunun benzini, o zaman el salla dışarıya
Çık köprüne ve gözlerini kapa, yumuşacık, pamuk şeker gibi köprüden kolayca evine gel.
Kapa kapını içeriden.
Bütün kendinlerini çıkar içinden. Hepsini oturt koltuklara.
Tek tek rahatlasınlar, sessizlikte dinginleşsinler.
Kendini, içindeki senleri dinlemenin ne güzel olduğunu hatırla.
Kalbinin tek kılavuzun olduğunu,
Evinin gücünü aldığın yer olduğunu, Bütün bunları kimseye anlatıp onları inandırman gerekmediğini hatırla.
İstediğin her an, istediğin her sahne senin.
Yorulduğun her an, sessizce kaçabileceğin yer, kimselerin bilmediği o evin.
Köprün hep orada unutma. Kendini ne zaman dışarıda kalmış, çok yorulmuş, kırılmış, gücenmiş, tükenmiş hissetsen hep bunu hatırla.
Evin hep orada.
Köprün hep orada.