Bir gün ayrılır gidersem bu diyarlardan, eminim çokça arayacağım bu içten sevgileri, tertemiz hisleri. Başka yerlerde bulamayacağımı bilip, hüzünlenip burada bırakacağım yüreğimin yarısını...
Üst üste sıkışık ve daracık doluşturuldukları gemi mahzenleri, onları beyaz efendiye hizmet edecekleri bilmedikleri yeni mekanlara taşırken, geride kalan o kırık kalpleri zaman acaba unutabilir mi?
İnsanlık tarihinin bu kara lekesi bir gün acaba affedebilir mi?
Geride bırakılan binlerce kırık kalp, acı ve gözyaşıyla şekillenmiş bir mazi bugün özgür siyahların hafızalarından acaba silinir mi?