Şimdi hatırlıyorum o ağaçların tepesinde oturduğumu. Mutluydum ve bir ağaçtan ötekine atlayıp duruyordum, ben oradan oraya atlayıp durdukça dallar kollarıma ve bacaklarıma sürtünüyorlardı. Her yanımda çizikler vardı. Kırmızı çizikler vardı. Kırmızı çizikleri görebiliyordum ama onları hissediyordum,çünkü ben, daha ben olmamıştım aslında. Sadece annemin ağaçların tepesinde süzülen bir parçasıydım.