Vah, insanların kaderine! Onların en iyi talihi bir gölgeye benzer; talihsizlik gelince, üstünden yaş sünger geçirilmiş gibi, o gölge resim siliniverir!
Bir zorunluluk olmadan adil davranan,
Serpilip gelişir ve tamamen yok olmaz hiçbir zaman.
Ancak zorbalıkla gemisini dolduran
Yakında görecektir yolculuğun sonunu.
Yelkenleri yırtılıp
Gemisinin direği parçalanınca fırtınada,
Bağırışını kimse duymayacak o gürültüde.
Tanrı bakıp da bu yakarana gülecek.
Bağırmasını kesip boyun eğecek çaresizliğe,
Gemisi, burnu dönemeyecek.
Eski günlerin talihi, varlığı,
Adaletin kayalıklarına bindirip
Kimse görmeden, kimse üzülmeden batıp gidecek.