Kitabı okurken eğer aşıksanız veya bir aşktan yeni çıkmış ve onun acısının içindeyseniz size bol bol anıları hatırlatacaktır. Evet ben bunu yaşıyorum ya da yaşadım diyeceğiniz yerler olacaktır. Yazar kitabı yazarken konuşma dilini kullanmış gibi bir hava var hatta gerçekten öyle. Olayları anlatırken kesintiye uğruyor ve cümlelerinde aralıklar oluşuyor. Ama zaten yazarın ilk ve deneme mahiyetinde yazmış olduğu bir kitap. Ve yazar cümlelerine devam ederken sevgiliye yazılmış bir mektup hissi uyandırıyor. Cümlelerinde sevgilinin geri dönmesini, pişmanlığı, sevgiliye duyulan özlemi ve kavuşma isteğini barındırıyor. Sevgilinin affına mazhar olmak istiyor. Yazarın söyleşisini en ön saftan dinlemiş biri olarak kitabını da okuyunca görüyorum ki dediğim gibi konuşma dilini çok kullanmış hatta bazen konuşurken de yaptığı gibi tamlayan veya tamlanan eklerini söylemeyi/yazmayı unutuyor. Kitabın sonlarına doğru yazar ilahiyat kimliğini kullanmış ve dizelerine bu şekilde yön vermiş. Kendisiyle konuşma fırsatı bulup konuşmuştum Van kitap fuarında. Konuşması ve hitabeti ile sizi kendine çekebilen ve güzel yüzlü bir insan kendisi. Kitap üzerinde başka arkadaşlar ile de konuşurken gördüm ki bizim deneyimlediğimiz şeyleri çokça dile getirmiş yazar. Yanı bir nevi bize cevaplar vermiş... Şimdi sırada benim için imzaladığı diğer kitabını okumak var; Allah İçin Sev...
