Ağustos Işığı

Sonra koşuyordu. Koşmaya başladığını hatırlamıyordu. Bir an için sandı ki, koşmanın birdenbire hatırladığı bir hedef yüzünden ve bu hedefe doğru koşuyordu ve dolayısıyla zihninin niçin koştuğunu hatırlamak için uğraşması gereksizdi, çünkü zaten koşmak zor bir şey değildi. Oldukça kolaydı, aslında. Oldukça hafif, ağırlıksız duyuyordu kendini. Hızla adım atarken bile ayakları yavaş ve hafif ve bilinçli bir gelişigüzellikle iniyor gibiydi hiçbir katılığı olmayan toprağa, düşünceye kadar. Bir şey takılmadı ayağına. Sadece düştü boylu boyunca, bir süre hâlâ ayakta olduğunu ve hâlâ koştuğunu sanarak. Ama yerdeydi, sürülmüş bir tarlanın yanındaki sığ hendekte yüzükoyun yatıyordu. Sonra birden konuştu, "kalksam iyi olacak." Dik oturduğu zaman, alçalan güneşin şimdi ters yönde parladığını gördü. Önce geri dönmüş olduğunu düşündü. Sonra artık akşam olduğunu anladı. Sabahtı koşmaya başladığında ve hemen kalkıp oturduğunu sandığı halde, şimdi akşam olmuştu. "Uyumuşum," diye düşündü. "Altı saatten fazla uyumuşum. Koşarken farkına varmadan uyumuş olmalıyım. Öyle yapınışım."

Sayfa 298 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu

Tahsin Gün

Hightower doğu putu tavrıyla oturuyor, sandalyesinin koltuklarına dayandığı kollarının arasında. "Git buradan, Byron. Git buradan. Şimdi. Hemen. Bir daha gelme buraya, bu korkunç yere, bu korkunç, korkunç yere. Seni okuyorum. Aşkı öğrenmiş olduğunu söyleyeceksin bana; bense sana umudu öğrenmiş olduğunu söyleyeceğim. Hepsi bu; umut. Hedefi önemli değil, ne umut için, ne de senin için. Bunun bir tek sonu var, senin seçtiğin yolun: Günah ya da evlilik. Ve günahı kabul etmezsin. Bu işte, Tanrı beni bağışlasın. Seninle ya evlilik olacak, olmalı ya da hiçbir şey. Ve evlilik olması için direteceksin. Onu inandıracaksın; belki inandırdın bile, kadın farkında değil yalnız, itiraf etmiyor: Yoksa ne diye burada otursun da bulmak için geldiği adamı görmeye kalkışmasın? Sana günahı seç, diyemem, çünkü o zaman benden yalnızca nefret etmekle kalmazdın. Bu nefreti alıp dosdoğru kadına da götürürdün. Onun için, git buradan, diyorum. Şimdi. Hemen. Döndür yüzünü şimdi ve geriye bakma. Ama bu olmaz, Byron."

Sayfa 283 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu

Reklam

Tahsin Gün

Olmaz demiyorum. Ve belki insan zaten bundan fazlasına hakkı yoktur da diyebilir, bu hale girdiği zaman dört duvar olmadığına göre diyebilir belki insan. Ama o bebek seçmedi ki bunu. Hem seçseydi bile, kahrolayım eğer o zavallı küçük yavru, bu dünyada karşılaşacağı şeylerin karşısında, hakkederse - hakkederse daha fazlasını - daha iyisini - Ama anlıyorsunuz herhalde ne demek istediğimi."

Sayfa 282 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu

Tahsin Gün

"Ah, Byron, Byron. Tanrı'nın, bir kadın yaradılışının sağlam sadakatının huzurunda birkaç kelime mırıldanmanın ne önemi var ki? O çocuğun huzurunda ne önemi var ki?"

Sayfa 276 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu

Tahsin Gün

Sanki Tanrı bulduruyor onlara erkeklerin yalanlarına kanmamayı, sormaları hiç gerekmeden. Ve bilmeleri gerekmeyen şeyi de buldurmuyor onlara, bilmediklerinin farkında bile olmuyorlar.

Sayfa 249 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu

Tahsin Gün

"Sanki iki parçası vardı ve parçalarından biri herifin bir rezil olduğunu biliyordu. Ama öbür parçası inanıyordu ki, bir erkekle bir kadın, bir çocuk sahibi olacakları zaman, zamanı gelince hep birlikte olmalarını Tanrı sağlar. Sanki Tanrı'ymış gibi kadınlara bakan, onları erkeklerden korumak için. Ve eğer Tanrı bu iki parçanın bir araya gelip şöyle bir kıyaslama yapmasını uygun görmüyorsa, bunu ben de yapacak değilim."

Sayfa 272 - Light in August, William Faulkner, İletişim Yayınları, Çeviri ve Önsöz: Murat Belge, 5. Baskı, 2015Kitabı okudu