Sözler ve Alıntılar
Hakikat ne kadar büyük bir çile ile saklanıyor.
Sayfa 108
- "Sizin oralardan müjdelenen peygamberin geldiğini gösteren bir duman çıkmış, doğru mu?"
- "Bu batıl inanışlar en çok Doğu Roma'da olur. Bizim oralarda bir peygamber gelecekse dumanını göndermez, çıkar kendisi gelir."
Sayfa 134
İskenderiye..
Allah bilir kimlere şahitlik ettin, kimler geldi geçti yanından.Ne garip Kenan illerinde bir kuyudan çıkan Yusuf'u büyütüp baş tacı yapan şehir, erkek çocukları tek tek öldürten Firavun'un sarayında Musa'yı saklayan şehir, İsa Mesih ve havarilerine ev sahipliği yapan, ondan asırlar sonra tek ilah inancını savunan Hristiyanları saklayan şehir. Eğer bir peygamber gelirse onu da bağrında saklarsın, gözün gibi sakınırsın değil mi?
Sayfa 118
"Arayan, aradığını bulana kadar aramayı bırakmasın! Bulunca şaşıracak ve şaşkınlıkta kalarak hayran olacak. Ve her şey üstünde, hüküm sürecek."
Sayfa 158 - Hz. İsa, Hz İsa tarafından bizzat yazdırıldığı rivayet edilen bu sözler 1945 yılında yukarı Mısır'da Nag Hammadi bölgesinde köylüler tarafından mezarlık olarak kullanılan Kaya oyuğunda bakır levhaya sarılı 12 el yazması halinde bir testinin içinde bu
Geceyi yaşayan her ülkeye gelsin
Mor ile turuncu arasında bir rengin kucağında, mavinin gelmesini bekleyen bir şehir..
Sayfa 74
Rahip Bahira
Bu kandil daha kaç yıl yanıp sönecekti, daha kaç kere onun titrek alevlerinin altında gelecek Peygamberi görebilmek için dualar edecekti. Yaktığı her kandil, günün bittiğinin habercisi olsa da yeni doğacak bir günün de habercisiydi. Sabır Allah'ın insana bahşettiği en büyük nimet diye düşündüğünde kandilinin ateşini tutuşturmuştu bile. Efendisi Busra'ya her gelişinde beklenen peygamberin geleceğini müjdelemişti. İçinden "Allah bana o Peygamberi görmeyi lütfetsin" diye geçirdi. Meşhur Arap atasözünü hatırladı: "Çaresiz olanın çaresi sabırdır."
Odasının duvarına kazıdığı son peygamberin ismine bakarken: "Sen benim kandilimsin, Sen insanlara kandil olacaksın Efendim! diye fısıldadı ve gözlerinden yaş süzüldü.
Sayfa 138
Çöl tüm tüccarların, yolcuların, gariplerin ve arayışı olanların anasıydı. Uzun geceler boyunca dingin ve sessiz.. Upuzun yollarda en çok kendini duyardı insan, en çok kendini dinlerdi. Aslında dinlediği kendini arayan sesiydi. Tefekkür, en büyük yoldaşı olurdu çöl sakinlerinin. Çölü geçen yeniden doğmuş gibi olurdu.
Sayfa 168