Ahraz

ßüşra

Kalbim neden bu kadar heyecanlıydı? Ellerim neden titriyordu? Korku muydu yaşadığım? Hayır... Korkuyu iyi bilirdim ben. Bu hissettiklerim korku değildi. Minnetti! İlk kez biri benden özür dilemişti. İlk kez biri beni önemseyip, önümde diz çökmüştü. İlk kez biri beni anlamıştı. Ve ilk kez, biri bana babam gibi davranmıştı!

Ephesus yayınlarıKitabı okudu

Reklam

ßüşra

"Bana, konuşarak cevap ver!" Ne çok isterdim konuşmayı ama yapamam Savcı bey! "Özür dilerim." Yüreğimden silinmeye başlayan korku, aynı yerine yerleşmeye başlamıştı en baştan. Öyle ki, kabına sığmaz bir hâl almıştı kalbim. Korktum... Kalbimin göğüs kafesimi aşıp kaçmasından korktum. Önüme eğilip tek dizinin üzerinde duran Savcı Bey'e baktım şaşkınca. Nasıl bir adamdı bu? Önce kızıyordu, sonra özür diliyordu. Önce sinirden elini masaya vuruyordu, sonra önümde diz çöküyordu. Önce öfkeyle bakıyordu, sonra olabildiğince merhametli davranıyordu. Gözleri... Çok güzeldi.

Ephesus yayınlarıKitabı okudu

ßüşra

Benden korkması öfkelenmeme neden olmuştu. İçimde bir yerler, o kızı üzdüğüm için beni kınıyordu. Ve o an fark ettim ki, Esma benim için büyük tehlikeydi.

Ephesus yayınlarıKitabı okudu

ßüşra

Adımlarıma hız verirken, yabancı bir yüz buldum karşımda. Kimdi o? Ayaklarıma indi yabancının gözleri, daha sonra tırmandı yukarı doğru. O an fark ettim açıkta kalan saçlarımı. Eteğimi utançla serbest bırakıp, yazmamı düzelttim. Ayaklarıma indi yeniden gözleri ve anlamadığım bir bakış attı. Acımış mıydı? Belki de... Biraz yaklaştığımda mavi gözlerini gördüm. Tarif istersiniz şimdi benden ama ben hiç deniz görmedim ki. Yağan yağmur damlaları gibi de değildi. Yaz günü gördüğüm gökyüzü fazla açık, mavi elbisem daha koyuydu..

Ephesus yayınlarıKitabı okudu

ßüşra

Yarım akıllı Esma! Kim, niye inansın sözüme? Konuşamamak, düşünememek miydi? Dilden dökülmüyorsa, bilmez miydin gerçek olanı? Anlatmanın bir yolu yok muydu?

Ephesus yayınlarıKitabı okudu