Necip Fazıl'ın ana konusu kuşak farklılıkları olan tiyatro eseri; Ahşap Konak. Ben kitabı okumadan önce kitabın bu konu üzerine yazılmış olduğunu biliyordum ama karakterler arasında bu kadar derin farklılıklar beklemiyordum. Açıkçası okurken en çok düşündüğüm şey şu oldu; Bu kadar farklılık ve çirkinlik gerçekte varolabilir mi? Yazar farklılıklara değinirken aynı zamanda ahlaki problemleri de ele almış.
Kuşaklar arasındaki farklılıklar bana ilerleyen zamanın doğal bir sonucu olarak geliyor. Yani bu farklılıkları engellemek veya durdurmak çok mümkün olmasa gerek. Kendimden ve çevremden biliyorum; "gençken biz böyle miydik" söylemlerini çok duyuyoruz, evet muhtemelen değildiler. Ben bile yaşım ilerledikçe benden yaşça küçük olanlara bakıp, bir çok farklılık görüyorum. Biz çocukken böyle miydik ya diye sitem edip, küçük kardeşime sen çok şimarıksın diye kızdığım zamanlar oluyor. Aslında bu noktada farklıları karşı tarafın suçuymuş, hatasıymış gibi görmemek gerek yani karşılıklı ilişkileri saygı ve sevgi üzerine kurabildiğimiz zaman o farklılar sanırım gözümüze daha tatlı gözükecek. Kendi ahlaki ve kültürel değerlerimizi doğru şekilde bizden sonrakilere aktarabilirsek muhtemelen bu konuda daha az problem yaşarız, diye düşünüyorum.
Son olarak; yazarın ele aldığı konuyu, birbirinden farklı üç kuşağı üç katlı konak üzerinden anlatmasını ben beğendim. Kitabı da genel olarak beğendim.
İyi okumalar herkese.
