Aile Bağları
Irene NémirovskySözler ve Alıntılar
İnsan eninde sonunda bir başına.
Sayfa 32Kitabı okudu
"Eninde sonunda sahip olduğumuz tek şey bu... bu insan sıcaklığı."
Hayatlarımız sadece bizi ilgilendirir, sadece bize aittir...
Sayfa 23 - Can YayınlarıKitabı okudu
Onun yüreğinde ve geçmişte birbirlerine kopmaz bağlarla bağlı bu çocuklar birbirlerini sevmiyordu; her birini sırayla diğerine tercih ettiği, kaygılarını ve öfkelerini kendine tutkuyla dert ettiği şu çocuklar.
Albert geleceğe yönelik bir güvencenin peşindeydi. Olgun yaşında evlatlık görevlerini yerine getirerek kendisinin de yaşlanırken kendi kanından insanlarla, yaklaşan ölümü duymasını engelleyecek genç seslerin gürültüsüyle çevrili olacağının teminatını satın almaya çalışıyordu.
Kuşkusuz onları yürekten, insanın kendi kanını, canını seveceği kadar seviyorlardı. Mutlu olsunlardı, ama onları sırtlarında taşımaları gerekmesindi.
Yaşlılığın korkunç sessizliği; her şeyin, hem dışarıdaki hayatın sesinin hem de gençlikte tantanayla yankılandığı duyulan ruhun o curcunalı neşesinin susmuş gibi olduğu sessizlik...